Alle berichten van Klaas Jansen

Het spoor volgen of juist niet?

In de zesde eeuw voor Christus speelden ze het al. Waar dan? In India. Het spel Chaturanga. En we konden onze lol niet op want we mochten opdraven in buurthuis Gein, aan de bijzondere straatnaam Wisseloord gelegen. Dat laatste zet mij aan het denken.  Wat zou je daar wisselen?  Je gender? Je identiteit? Je persoon?

Ze waren met zn tweeën en zaten te kouten, hij had wat rode vlekken in zn nek gekregen, de ander was rustig. Daar was de schrijver van dit stukje met z’n fiets aangeploeterd over het Tjepmapad. Tegelijk kwam Christiaan uit metrostation Gein aanzetten. Fijn dat je mee wilde doen!

Even na achten kwam uit het verre Muiderberg Stonesbud aanzetten, ook wel als Frank bekend bij insiders en chess.com.  Weer wat minuten later kwam een wat verbaasd kijkende Leon op het toneel. Metrostation Gein heeft veel uitgangen en nadat hij een metro had gemist had hij het hele station meermalen rondgelopen voor hij het Wisseloord vond.

Nu nog de laatste twee geitenbreiers, Frans en Mart. Ze waren al om half zeven vertrokken. Om acht uur was er van de beide heren nog geen spoor te bekennen. Al bleken ze het spoor wel te volgen. Als bij onze captain rode vlekken in de nek verschijnen besluiten we dan maar met zn zessen te beginnen. En dan verschijnt uit het niets… TIJN!!

Best wel symbolisch want op de club is hij degene die in moeilijke stellingen het best de weg vindt. Het kan niet ingewikkeld genoeg. Intense blik en serene rust. En je gaat eraan. Maar goed hij biedt aan om na diverse vergeefse oproepjes van de captain  het duister in te gaan, deze moeilijke stelling wil hij wel uitzoeken. Een flinke tijd later maar nog net op tijd komen de laatste twee geitenbreiers met Tijn ten tonele.

Tijn heeft in de groepsapp al een treffend relaas van het verloop van de avond gegeven. Nu mijn partij, die was ondertussen hier aangeland:


Het buurthuis leverde dus inderdaad Gein op en was een oord waar stukken werden gewisseld en Tijn kan helpen bij een moeilijke stelling waarvoor onze dank!! Ook Christiaan en Frank dank voor het invallen!! Met dank aan Johan voor het digitaal mogelijk maken van het diagram en de zetten!!



Vas komt er aan het eind niet aan te pas

Over een half uur zal hij er zijn, dat is goed nieuws want ons nieuwe teamlid Roger heeft een toprating… Welkom! Het team verzamelt zich in de locatie: in het Witte huis, al is Joe Biden er niet. En Vas is er ook niet, die staan in de Gaaspstraat. Dat is best lastig want de deur is daar op slot. Of we dertig minuten geduld hebben. Ja hoor dat hebben we.

Toch vrij vlot zijn er 7 vassers. Het feest begint. Frank begint met een complexe positie.. hij krijgt ’n tijdvoorsprong . Daar is ook zijn tegenstander. En ook hij begint. Intussen tekent zich als eerste bij Vincent een scherpe stelling af. De insider weet hoe dat gaat. Vincent  is niet bang voor de ongebaande wegen, rekent scherp (en meestal beter dan de tegenstander). Ik zie hem (denk ik) loeren op een zwartveldige loper.  Helaas verrekent hij zich en staan we dus vlot met 1-0 achter.

Ik heb inmiddels de stelling geneutraliseerd en probeer mezelf wijs te maken dat ik kan schaken. Ik denk iets te overzien , de dame switcht opeens van kant en bedreigt h7. Ik denk even rekenen (niet als Volewijckers??) en speel f5. Gelukkig ziet mijn tegenstander niet wat de stokvis meteen ziet. En zijn voortzetting is niet optimaal, hij houdt druk of toch niet. Eigenlijk is via een omweg een draakachtige positie ontstaan.  Tegengestelde rokades, open h-lijn, gepende witte koning op c1 en twee kanjers van lopers voor zwart. Zijn koning staat relatief gepend daar probeer ik iets mee, nameljk de c-lijn openen en daarna doet hij het voor mij prettige Kd1. Ik offer twee torens en pak daar een dame en een paard voor terug bij voortgaande aanval zet de tegenstander de klok stil … en dat pakt wonderwel goed uit, 1-1.


Frank stond goed maar staat nu minder beide 2 torens ongelijke lopers en minder pionnen voor Frank. Dick is in een hevig gevecht gewikkeld. Johan staat mogelijk iets beter. Bij de jarige Job aan bord 1 is er geen twijfel; die staat zeer goed tot gewonnen. Roger aan bord 2 heeft een NImzo Indier op het bord en denkt ruim na, lijkt iets beter te staan. Dick wint met een manoeuvre rond f2. 2-1!  Tijn staat nu toch echt gewonnen.

Johan is weinig meer over te zeggen het kan alle kanten op. Rudolf krijgt een loperoffer op h7 om zijn oren. Vincent en ik kijken nog naar het directe tegenoffer met de dame op h4. Rudolf probeert d3 maar dat verliest na Tf1 vrij geruisloos. Frank weet de achterstand in pionnen goed te maken ruilt 1 toren en weet remise te houden. De jarige Job incasseert een vol punt. Zijn tegenstander is geheel bont en blauw gespeeld vrees ik, ik had niet graag op zijn stoel gezeten.

Roger heeft erg weinig tijd doet meerdere zetten voor de tijdcontrole met luttele seconden op de klok. De balans is nu dat na deze resultaten het 3,5-2,5 voor ons  is. We denken dat een kleine zege een reële optie is. Johan’s partij lijkt nu slechter te staan al weet hij een duo op de damevleugel te creëren. Het duo van zijn tegenstander  in het centrum lijkt zwaarder te wegen. De kansen blijven hier keren. Johan offert de kwaliteit om wat ruimte te krijgen zijn paard wordt actief.. de tegenstander ruilt het paard en versplintert de witte pionnen, eet het duo op. Een toreneindspel resteert. Dat is Johans favoriete kostje…

Roger heeft in gierende tijdnood een toreneindspel bereikt. Na diverse slagenwisselingen ontstaat een positie met allebei een toren en voor Roger ook nog een pion. De opponent maakt in deze te houden positie een fout en Roger bereikt de Vincura positie (en wint dus)
Johan heeft intussen zijn a-pion naar voren gejaagd en het binnendringen van de zwarte koning verhinderd. Als een ware Houdini ontsnapt hij en maakt na het fraaie Tg8 het met mat af na een marathonpartij. Chapeau.


Al met al dus een grote zege al is het een uur lang erg spannend geweest. Aangezien de koploper punten morst kruipen we weer iets naar boven.

EsPion 2 – West 7

Het was zover. Captain Johan monsterde zijn manschappen en had ’n nieuwe opstelling bedacht. Het blijft zoeken naar het optimale format. Wat zou deze avond brengen?

We hebben promotie niet meer in eigen hand maar zijn afhankelijk van de prestaties van anderen. Op papier zou deze ontmoeting een walk-over moeten zijn. Maar ja wat zegt dat?En dus kon het feest beginnen in het bovenzaaltje in de Gaaspstraat. Of beter nog de bovenkamers verzamelden zich in de bovenkamer van de Gaaspstraat. Hersenen begonnen te kraken en de stilte trad in. Vroeger hoorde je dan de klokken tikken, nu zie je het digitale monster je getal uitbraken.

Ik kreeg een opening tegenover me, waar ik regelmatig met zwart een goede stelling tegen krijg, maar niet slaag om het punt te incasseren. Hoe zou het vanavond gaan? Johan wierp me een bemoedigend blikje toe. Dat hielp.

Bij mijn eerste rondje zag ik dat Mart al een stuk had gewonnen, na tien zetten. Leon was al in een vaak voorkomende stelling met allebei weinig stukken beland en zat er vrolijk bij, dat belooft meestal een  punt.  Ric keek peinzend naar z’n stelling Peter speelde veel a tempo. Frans dacht diep na. Johan keek wat zorgelijk , Tim dacht veel na in  een moeilijk te beoordelen stelling.

Mijn tegenstander was met een duidelijk doel gekomen: mat zetten en aanvallen. Als je dat rucksichtslos doet heeft dat soms bezwaren. Om kort te gaan zijn vleugelaanval beantwoordde ik met nog een harder offensief. Om veiligheid van z’n eigen koning bekommerde hij zich in mijn ogen niet, maar dat ligt geheel aan mij bleek bij post mortem. Ik domineerde op de donkere velden en kon toch vrij makkelijk groot materiaal winnen.  Leon en Mart wonnen ook vrij soepel en de tussenstand was dus florissant te noemen. 3-0.

De inschatting van de eerste twee borden was dat dat op dat moment tricky was Jo kwam een toren achter en stond verloren. Tim probeerde aan eeuwig schaak te ontsnappen, deed in ruil hiervoor concessies aan zn bedenktijd en zn materiaal. Ric vroeg hoe we er voor staan. Behoudens de eerste twee borden was er toen over Peter en Frans nog weinig hards te zeggen. Ik zei hem dus dat zijn partij wel eens cruciaal kon worden.

Zijn blik werd wat zorgelijker en hij verzonk in gepeins. Daar plantte hij zn dame diep in de zwarte stelling. De zwartspeler dacht na en probeerde nog wat vallen te stellen. Ric wachtte rustig af. En daar was de grote rekenfout en het vierde punt voor ons.  Peter had inmiddels een paard en een paar pionnen en om precies te zijn er één meer dan zijn tegenstander. Zijn koning en paard waren ook actiever en hij had een enorme voorsprong op de klok. En na enige tijd was hier de 5-0.

Frans deed een leuke val en zat nu enkel nog met een passieve toren. Omdat het activeren hiervan niet geheel lukte berustte hij in remise.  Tim accepteerde ook een remiseaanbod met nog 20 sec op zijn klok. Jo tenslotte liet weer zijn Houdini kunsten zien. Hij stond een toren achter en was totaal verloren. Won eerst een kwal terug. Hierna sloeg hij met zn koning pardoes de loper die zn tegenstander nog voorstond. Nu had hij een iets minder toreneindspel bereikt met een pion minder maar met een vrijpion voor hem, helaas ging hij toch nog ten onder. Een 6-2 was dus de eindscore:



In de volgende ontmoeting hopen we Chaturanga 2 te verslaan in hun thuisbasis.

Zwart op wit een avond met kerende kansen

Omdat de erwtensoep erg goed gelukt was had ik een luchtig nachtje erop zitten en belandde ik moe achter het bord. Dat is geen goede opmaat voor een partij.

In de derde klasse is tot nog toe de tegenstand sterker dan verwacht. Tegen VAS een moeizame 4-4. Vandaag: een serieuze opponent in Zwart op wit. Dat was vroeger een lekkernij, maar slecht voor je tanden en je bloeddruk, in zakjes en in staafjes. In de buurt van mijn huis was een oudere dame die eea voor de helft van de prijs verkocht, wat mijn ouders niet wisten, en dus boekte ik daar winst op de begroting. Later viel ik dan in handen van de verschrikkelijke dokter Liem: De schooltandarts. Die  greep je onderkaak beet trok hem hard naar beneden en riep hard “Wijder ik zeg toch wijder”. Ik dacht later ze is schooltandarts geworden omdat geen fatsoenlijk mens deze aanpak pikt. Ik leed in stilte en doe nu dus verslag van mijn jeugdleed. Emdr mocht ook al niet baten. mijn tandartstraumacoach raadde me aan er over te praten.

Het feest kon beginnen, Captain Johan monsterde zijn mannen, sprak nog wat laatste bemoedigende woorden en de troepen stelden zich op.

De borden:

Peter Urbanus (6) was als eerste klaar en verloor ondanks dat hij zei dat hij gewonnen stond (dat overkomt mij trouwens ook heel vaak). Hierna won ik (3) deze keer gelukkig simpel. 1-1.

Een rondje langs de borden leerde dat het werkelijk alle kanten op kon. Johan (1) leek gelijk te staan. Tim’s bord (2) stond in brand, hij had een stuk voor maar zijn koning midden op het bord, echt klassiek koffiehuisschaak. Elke zet telde. En de klok van zijn tegenstander liep alsmaar door. Ik zou deze partij indienen voor partij v h jaar. Overigens was zijn partij tegen VAS ook al zo heftig. 

Ric (4) had een op de Kmoch variant van het Nimzo Indisch lijkende structuur, dubbelpion op de c-lijn, pion op f3 om e4 door te zetten en het loperpaar. Zwart stelde daar betere structuur en loper op b7 tegenover alsmede een paard op f6 en een pion op f5. De strijd om midden aarde (lees e4) kon beginnen. Mart (5), solide als altijd, the art of defense aan het demonstreren, zijn tegenstander speelde al snel met nog een luttele 20 sec op de klok en Mart nog meer dan een half uur. De tijdkunstenaar bleef druk zetten soms met nog maar 2 sec op de klok. Je moet er maar tegen kunnen. Mart bleef de verdediging voeren. 

Léon (7) had een partij met wisselende kansen, dachten we eerst dat hij minder stond, toen won hij een kwal terug, na ongelofelijke schermutselingen ontstond een loper/paard eindspel met het paard voor Léon en vooral een pion meer. Wat zou zwaarder wegen de loper of het paard. Leek Léon soepel de randpion van zijn opponent te pakken bleek dit toch lastig, de stukken worden geruild nu komt er een pionneneindspel op het bord. Léon pion op de b-lijn, beiden een pion op de h-lijn die ingeschoven staan. De grote vraag werd lukt het Léon de beperkingen van beiden een randpion (je hebt 4 velden voorsprong nodig als je je pion opgeeft, want dan kun je de ander zijn koning afhouden) ook al sla je met je eigen koning de h-pion van de opponent er af?? Klassiek vechtschaak, voor elke zet werd gevochten.

Terug naar Tim, die had zijn koning in het centrum gezet, immers daar kijkt hij naar zo veel mogelijk velden. Nu moest hij helaas z’n dame geven om verder te spelen maar had nu een stelling met een koning die een marathon liep. De rookwolken trokken op en er resteerden twee torens en een paard en twee pionnen tegen Dame en Toren. nog een toren geruild. De tegenstander biedt remise aan, Johan raadt Tim aan om het aan te nemen. Wat een partij.  Een spektakelstuk.

Ik zou bijna Frans vergeten (excuus). Frans leek een gedrukte stelling te hebben, maar had het heel goed gezien, in elk geval beter dan ik. Hij wikkelde na lang denken af naar een pionneneindspel wat hij bekwaam wist te winnen. Chapeau. Een heel belangrijk punt.

Het was nu dus 2,5-1,5. Mart zeilde om de klippen heen had nog 5 minuten over maakte een fout en werd helaas… mat… gezet. Gelijk dus weer.
Léon remiseerde want zijn pion op de h lijn was niet te cashen. De stelling was tot op het bot afgekloven,  mooi vechtschaak. 3-3.

De partij van Ric was na zijn g4 uit de bocht gevlogen. Ric leek nu toch het loodje te gaan leggen echter de tegenstander had het juiste idee koning naar voren brengen maar op het verkeerde veld en in vliegende tijdnood zette Ric hem mat!!! 4-3. Dat was zeer welkom, nu rende iedereen naar bord 1 waar de aanvoerder in een manoeuvreerpartij beland was. Er resteerde na diverse ruilen een eindspel met beiden een paard maar een pion meer voor Johan, hoewel zijn tegenstander remise aanbood (wat genoeg was voor de zege) rook Johan nu bloed en speelde hij in vliegende tijdnood door, sloot het paard van de opponent in en pakte het volle punt. Chapeau. Een geweldige zege. Stalen zenuwen bij Johan.

De moraal, mede namens dokter Liem: zorg dat je geen gaatjes in je stelling hebt tenzij je er iets mee kunt 😉 . Op naar nieuwe avon(t)(d)uren.

in navolging van Alistair

Hij sprong er in, z’n maatje liet zien dat de watertemperatuur 14 graden was. Met alleen een zwembroek gingen ze een kilometer zwemmen. De eerste kilometer in het weekend. Alistair deed het als warming up voor z’n gevecht tegen de Bad boy in het Gelredome. Een ijsbad met Wim Hof. In het water van het IJ sprongen wij erin.
Want na zijn testosteronsnoeperij moest Alistair nu weer eens iets anders verzinnen. Bad Boy wist sowieso dat hij de beste was…(al was hij al 4 x vechten zonder winnaar) Bij Alistair was z’n contract bij UFC opgezegd omdat hij te vaak had verloren, en dat met name tegen het einde van de wedstrijd.

Een bekend verhaal dacht Klaas. En er wachtten 8 matadoren 7 jeugdigen 1 volwassene op Espion. De jeugdigen waren van wisselend nivo.

Vincent won eigenlijk al na 5 zetten. Was dus al snel een ommetje aan het lopen en kwam in de slotfase nog even terug. 0-1.

Johan bracht een klassiek loperoffer op h7 nadat zijn tegenstander actief meehielp door zelf een verdediger uit te schakelen. Na een schaak op h5 met de dame, inslaan op f7 en weer naar h5 en hup naar h8 en g7 was het mat en nul twee.

Frank stond er goed voor… dat beloofde wat. Helaas maakte hij niet de meest optimale keus, verloor een stuk en kon ondanks dat hij meer pionnen had het niet houden 1-2

Ric speelde remise, eerst vroeg zijn boomlange 🙂 opponent hoe hoog Ric’s rating was. 1,5- 2,5.

Nu waren de Dekkers, Dick en ik nog bezig. Een rondje leerde dat Dick en Tijn er erg goed voor stonden. Casper leek gelijk te staan, ik had iets meer ruimte en misschien een klein plusje. Op papier dus al een zege in het vooruitzicht.
Dick schoof zijn d-pion naar d3. Na een ruil op dit veld werd eerst de witte koning op b1 gepend, ten koste van pionnen bleef de opponent nog aan ’t bord maar hier leek ’t een kwestie van tijd.

Casper kwam penibel te staan.
Tijn bracht de koning van zijn opponent naar de rand en in het nauw. Hij had scherp gezien dat de zwarte tegenaanval tot niets zou leiden en net voor ’t mat gaf z’n tegenstander op. Dick won ook:  1,5- 4,5 de buit was binnen.
Casper was nu in real trouble maar toonde waarom hij met Rico  wordt vergeleken: je hebt pas van ‘m gewonnen als ’t klaar is. Hij maakte nog remise. 2-5.

Nu bleef ik nog over. Tijn merkte op er leek wel niets te gebeuren op jouw bord. En inderdaad ik slaagde er niet in om met veel stukken op het bord de positionele zwakte van mijn tegenstander te benutten. Ik was al lang blij, dat er geen blunder een eind maakte aan de zaterdag. Na een groot aantal ruilen resteerde er een paard-eindspel met beiden 6 pionnen: dat stond beter voor mij, ik had een betere pionnenstructuur en een actiever paard. Toen ik m’n koning ook nog actiever wist te krijgen kantelde het eindspel mijn richting op en kon ik een vol punt incasseren.

Met 2-6 huiswaarts. Doorgaan met het koude baden dus is voor mij en Alistair de moraal en we wensen de coronagevallen beterschap.

Laurierboomgambiet revisited, een droom

Het was half acht in de avond. Daar stond hij, midden op een gevaarlijke kruising. hij vermeed het zebrapad zorgvuldig. nam zijn fiets aan de hand en stak over tussen toeterende auto s. Hij zou om kwart over acht aankomen in het speellokaal waar hij al vlakbij was. Zijn teamgenoten waren er om acht uur. Hij zou ons grote talent bestrijden.

Op papier was het een ongelijke strijd. Laurierboomgambiet had gemiddeld meer dan 100 ratingpunten meer.  De laatste keer hadden we de 4-4 nipt gemist tegen ze. Behaalde ik een vechtremise tegen dhr Weijers. Die als stand in van de om half acht overstekende captain de opstelling doorgaf. Hoe heet jij ook al weer vroeg hij aan een drietal teamgenoten. Tja Laurierboombladeren kunnen diverse effecten medieren.

De strijd begon, ik kreeg het Hollands tegenover me. Zag naast me onze onverschrokken eindspelspecialist ten strijde trekken. Die bood in een aangenomen Damegambiet dameruil aan . Hierna een verwoestende paardvork en hij won.

Dat was een forse stunt. Tim won met nog luttele seconden op de klok gaf hij mat.
Rudolf remiseerde. Johan remiseerde. Na weinige zetten maar veel tijd deed ik dat ook, thuis zag ik dat een goede kans aan mijn oog was ontsnapt. What s new?

Maar een kleine rekensom leerde ons dat wij nu 3,5 punt hadden en zij 1,5 met nog 3 partijen in volle gang. Dick  Tijn en Roland.
Dick moest capituleren, Roland won!! 
De zege was binnen. Dat op zich was al een dansje waard.

We stonden rond Tijn s bord.
Niemand nam de moeite om in tijdnood diens zetten te noteren, het waren er vele. En dat tegen de man die overstak naast de zebra (en een zebra is inderdaad net als een schaakbord ook in donkere en lichte velden verdeeld, tenminste op de weg). Ongelijke lopers en 1 minuut ongeveer voor Tijn. En 5 voor de overstekende captain. 

Opeens draait hij zich om hoeveel staat het eigenlijk? Henk deelt hem meerdere malen mee tot het juiste volume is bereikt, jullie hebben verloren het staat 4, 5 2,5  en hij speelt door. Toren en loper tegen toren en loper. Eindeloos veel zetten. Wachten of Tijn niet een foutje maakt, maar die maakt geen foutje, nee die geeft opeens midden op het bord MAT!!!

Het ongelofelijke vindt plaats: Espion wint. En hoe! 5,5- 2,5
Waarvan akte.

een ontmoeting met de patriarch

Hij liep door zijn huis. Overal portretten, foto s.  Hij spuugde erop. Schold ertegen. Ik ga je vernietigen. Als begin versloeg hij Lowenfisch, een renegaat uit de Tsaren tijd. Tja.

Geschiedenis. Wie weet nog dat de arbiter schotten onder de tafel liet maken bij de match Kortsnoj Spassky? Kortsnoj schopte namelijk continu tegen de schenen van Spassky.
Uiteindelijk moest de arbiter ze aan twee losse tafels zetten en bracht hij de zetten over. Werd er ingebroken in Spassky s hotelsuite. Om varianten en analyses te stelen. Dat is andere koek.

Fietsen door de stad. Denken aan witte en zwarte velden. Een allitererende tegenstander.  Net als sommige anderen.  Het zaterdagteam van Espion was paraat. Rudolf zou Tim vervangen. Op papier hadden we alle kansen…

Maar ja op zaterdag is alles anders. Het feest kon beginnen.
Na een korte tijdspanne kwam Casper de teamleider vragen wat hij moest doen. Het resultaat was doorspelen… En terecht want hij won weer. Iets soepeler dan in de vorige pot .. 1-0 Espion. Helaas Rudolf verloor. 1-1.

Dick geeft mat 2-1 na een volledige ontruiming van alle verdedigers rond de koning van zijn opponent.
En dan .. ik denk goed te staan en na lang manoeuvreren offer ik ’n paard. Ik houd spel maar na een afzichtelijke blunder is ’t in een zet klaar. 2-2.

Frank staat gewonnen en wel zo dat hij z’n best moet doen om niet te winnen.
Tijn staat goed.Stond hij eerst in een symmetrische Engelse opening wat gedrukt, verdedigt hij prachtig en komt hij beter zo niet gewonnen te staan. Dan blijkt hoe verraderlijk Caissa kan zijn, na een mindere zet zijn de bordjes verhangen. Frank wint inmiddels en Tijn gaat helaas ten onder. 3-3.

Vincent, als eerste bord speler niet te beroerd om risico’s te nemen, laat twee torens toe op de zevende rij,  de vijandelijke dame dringt binnen op g6, (die had ik niet gezien bekende hij na afloop) en het ziet er somber uit. Johan speelt nog en heeft ’n klein plusje in een toreneindspel volgens de beste Espionner van de zijlijn. Het kan dus alle kanten op

En dan terwijl iedereen om Vincent’s bord staat, hij 10 minuten denkt en nog ’n paar minuten… pakt hij z’n zwarte loper en beweegt die van g7 naar e5 … Het is schaak. En nog vreselijker, zijn toren op g8 valt de vijandelijke dame op g6 aan. Zijn tegenstander laat de ontzettende waarheid tot zich doordringen en speelt nog g3. Na een paar minuten denken speelt Vincent Txg6, wint de dame.
Zijn tegenstander laat het ontzettende tot zich doordringen en geeft op. Opeens is het 4-3 voor Espion!!

De tegenstander van Johan biedt remise aan. Ondanks het kleine plusje aarzelt die geen moment en zo cashen wij de zege!!

Nu op naar Caissa zelf. 

Voor de verwonderden: de bijnaam van Botwinnik was de patriarch. En onze tegenstanders uit Zoetermeer speelden voor de schaakvereniging Botwinnik… Dan bent u over de zaterdag weer geheel op de hoogte…

Plaats of toch een ziekte

Het was tijd. Weliswaar een half uur later dan de uit de Baltische regio afkomstige bolide. Wellicht zelfs 3 kwartier later. De wielen van de bus gaan rond en rond zongen ze in die bolide uit de Baltische Staten. In het zwarte fiascotje klonk het We zullen doorgaan en een oproep aan de zoon van de bestuurder van de Baltische Bolide om omhoog te kijken.

En ook lach vecht huil bid werk en bewonder, maar niet zonder ons. Waarover later meer.

De oppas kon! Goed nieuws, maar net als in het sprookje van Assepoester zou ik op een bepaalde tijd weer in een gewone sterveling veranderen. Dus ik moest voor die tijd mijn partij afhebben. Zou dat lukken? Volgens de bestuurder van de Baltische bolide niet maar volgens mij wel. Ik kreeg een vaag gambiet ( zie verslag tegenstanders) op het bord. Het was een groot genoegen om dat op het bord te krijgen en omdat ik wat telaat was begon ik met 5 minuten minder op de klok. Maar na 6 zetten had de tegenstander al zeeën van tijd gebruikt. Ik voelde me net Anand in zijn jonge jaren, die joeg zijn tegenstanders op.

Daar ging mijn opponent mee door. Op een gegeven moment had Vincent ondanks de mededeling: ze kunnen er geen hout van, remise gespeeld. Eric verloor. Dick keek zorgelijk tegen een Alapin aan en probeerde zich los te werken. Constantijn had een ingewikkelde stelling op het bord . Johan keek rustig. Tim wat onrustig. Frank had blosjes. Ik was ontspannen.

Op het uur U verloor Dick ook nog. Ik dacht te gaan winnen wilde het heel mooi afmaken en gaf niet mat maar een stuk weg. Nu stond het nog steeds niet verloren maar na nog een blunder wel. Vreselijk.

Constantijn speelde remise Johan won fraai Frank won. De partij van Tim werd allesbeslissend. Hij probeerde van alles maar tijdnood en een mindere stelling maakte remise een goed resultaat. Helaas was dat een nipte nederlaag. Ik voelde me er vreselijk onder: ik heb wit en ben aan zet.

partijfragment

De computer thuis zag P x d5 ex d5 Lx f6 en Dg3 schaak ik had gekeken naar D xf6… en het rustige D f3 gespeeld. Na Dd8 18. De4 f5 19. D f3 Pc3x 20.bc3x Dd5 volgde21. Dg3.b5.22Tf4 Dd723. Th4 Kh7 24.Dh3Ld6 25.Lx Dx 26. lxf5( materieel gelijk maar wit staat beter)Kg8

27.Te5( om de dame te blokken) Te7

28.Ld3Ld7 29.Dg3 Da3 30. h3( Te1 was beter denk ik nu) 31.Tf8 Dg6 32.Dc1 schaak Kh233. Tf6 34. Dh7 schaak K f8

35. Dh8 schaak Kf7 (en nu keek ik positioneelnaar de stelling, ik dacht nog een paar velden om de koning in perken en daarna mat zetten hopla. Hoe perk je velden rond de koning in?L H7 dus )het had een nare bijwerking namelijk ..T e8 de blunder L g6 schaak deed de rest.

Hij ging op 16 seconden na door zn vlag. Tja ook dat is schaak in een zet is het soms over.

Om mezelf met de nederlaag te verzoenen speelde ik nog wat zetten door. En won bijna nog de loper terug.

De terugweg was bitter ik dacht na over of het nu een plaatsnaam of een ziekte was.

In mijn geval wellicht toch een ziekte.

Een delier een toestand van verminderd bewustzijn in aanwezigheid van hallucinaties.

Ik hallucineerde een mat en was een zet niet scherp en dat alles gebeurde in

De Lier.

De volgende keer beter.

Een nagekomen bericht uit het Westen

In het Westen gaat de zon onder. Tegen de sterkste club van het land maak je op voorhand zo weinig kans. Maar..

Ze kwamen uit Leiden, zou Leiden in last zijn? Hun eerste bordspeler was bij Torendael beland en kwam later, Dick liep relaxed rond en keek langs de borden. De wedstrijdleider liet alle mobieltjes op tafel leggen. Het was deze week immers, dat de Letse grootmeester via een digitale camera op de wc betrapt werd als de nieuwe Moene ( dat was een speler die met een mobiel betrapt is).

En het nieuwe team Espion zaterdag kent een goede start en staat in het linkerrijtje. Vandaag moest er tegen koploper LSG worden aangetreden. Het team was op volle oorlogssterkte. Dick had even vrijaf maar de rest mocht aan de bak.

Mijn tegenstander dacht veel na en ik bedacht me dat ik een boek mee had kunnen nemen.

Eric besloot dat gezien de op vele vlakken gelijke verdeling: zo hadden hij en zijn tegenstander beide een dochter die Eva heet. Dat remise passend was.

Inmiddels merkte ik, dat meerdere malen met het zelfde stuk spelen niet altijd kwaad kan. Ik stond wel erg passief. Dick was begonnen, stond gedrukt. Frank stond in een heksenketel, wel hadden hij en Tim die naast hem zat, gelijktijdig een zwart paard aan de rand van het bord. Constantijn deed met zwart iets opmerkelijks in de opening. Vincent speelde tegen een naamgenoot. De uren verstreken. Ik werkte me los. Johan won. Tim won door in vliegende tijdnood met z’n koning een paard en een toren te vorken. Hij bewees dat het vele vluggeren, waar hij zeer bedreven in is, loont in tijdnood.

Frank stond een stuk achter. Vincent had een complexe stelling en maakte het nog wat heftiger na een ruil van dames werd het remise. Ik verloor: na twee grafzetten (en ik stond nu juist wat beter) was er ondanks wat gespartel geen houden meer aan, waarschijnlijk was ik toch in de valkuil van de zeeën van tijd getrapt en had me in slaap laten sussen. Erg frustrerend om in wezen van jezelf te verliezen, ook al maakte mijn opponent fraai gehakt van mij.

Dick stond er lastig voor in een eindspel met allebei twee torens maar een pion minder, hij wist een toren te ruilen maar durfde de stap naar het eindspel met toren en twee losse pionnen tegen toren niet aan. Dat is achter het bord ook heel moeilijk te bedenken en ook hij een nul dus.

Constantijn daar staat dit jaar geen maat op. Tegen LBG prakte hij door een 2000 speler heen, tegen Nieuw West won hij op bord 1 en vandaag tilde hij schaken naar een nieuw nivo (tenminste in ons bescheiden nivo) met een fraai torenoffer op f2, gevolgd door een matcombinatie. Chapeau. Wederom partij van de dag voor onze als altijd bescheiden kanjer.

Nu was Dick nog bezig en speelde Frank nog. De partij van Frank zou ons over de streep kunnen trekken, Frank speelt een pion alsmaar verder op. Hij had dus compensatie voor zijn stuk achterstand Zijn tegenstander werd steeds nerveuzer en in wederzijdse tijdnood incasseerde Frank een volle toren, en nu waren de bordjes verhangen.

Er resteerde een eindspel van loper en pion tegen toren en duo. Frank maakt het geruisloos af. Het vijfde punt is binnen, en Espion zaterdag klimt naar plaats 2!!!

Als in het verre Naaldwijk wordt gewonnen op 7 maart… dan kunnen er thuis tegen koploper DD mooie dingen gaan gebeuren. Maar goed wie dan leeft wie dan zorgt.

Op zaterdagmiddag spelen is goed voor de nachtrust 🙂

Op bezoek bij een naamgenoot

Hij mocht op een knop drukken, daarna klonk er een stem uit een paal. Daarvoor was hij bijna zevenmaal om een gepantserd gebouw gefietst. Nog net op tijd hoorde hij de hoorn van een beroemde ridder uit een lang verleden. Een ridder, die West Europa redde van de Moren. Door op die hoorn te blazen. Die hoorn zei: ga naar het bezoekerscentrum.

Tja, als je dan bij de bank zelf bent, schiet het niet op. De stem liet hem binnen. Wonderlijk veel associaties kwamen boven. Een stem: dit is mijn schaker in wie Espion… Hij zat naast de grote Enserink, die moet geen tramconducteur worden, bedacht hij terwijl hij op de harde bank plaatsnam. Nu veren diverse lezertjes verbaasd op. Behalve Henk zelf. Henk heeft niets met remises. En ja waar moet een tram dan staan?

Gezeten op de bank zat hij tegenover een teamleidster. Zag hij op linkedin. Een teamleider die ook op Tata was en ook voor een club uit Apeldoorn speelt. Zijn huiswerk loonde want hij schatte in dat ze dus verdedigend zou spelen en daarin best lastig te verslaan zou zijn.

Hij groef in z’n geheugen en dacht aan van der Kooij bij Zukertort die uitblonk in zetten als Pf6 dan h6 dan Ph7 en Pg5 om een stuk te ruilen. Of helemaal ideaal met een loper op E7 en de dame nog op D8 wel drie stukken. Dat schiet lekker op. En diens opvatting was dan ook ruil zo snel mogelijk zo veel mogelijk stukken, je kunt er veel van vinden, maar in de praktijk was ’t best lastig om van hem te winnen. Zo ook vandaag.

Intussen had Rudolf in een koffiehuispartij twee torens geslagen met zijn dame, was zijn eigen koning in groot gevaar, maar zat hij er vrij rustig bij. Zijn tegenstander daarentegen was opgewonden aan het vertellen hoe ’t allemaal won. Op afstand kon ik zijn varianten horen. Bijvoorbeeld na Dg2 o dan is er niks aan de hand want dan … etc. Dat is het leuke van schaken: twee personen kunnen over dezelfde positie met evenveel stelligheid iets redelijk verschillends beweren of denken. Henk mompelde zachtjes, dat hij een kwaliteit verloor, Willem hoorde Eggelte remise aanbieden. Omdat Willem niet Henk heet dacht hij rustig na, overlegde met de Ridder en nam het aan. Rio had een wilde partij, het kon alle kanten op. Bij mij volgde het de roman van Couperus: langs lijnen van geleidelijkheid. Na de opening had ik een plusje en dat kon ik rustig uitbouwen. Roland stond wat beter, Constantijn gedrukt, Dick zag ik te kort om wat zinnigs over te zeggen, leek me gelijk te staan.

Helaas Rudolf moest na wat dameschaakjes, een pion ruil op f6 vaststellen dat materieel hij ruimschoots winnend was, maar dat zijn koning het niet meer zag zitten, een dameoffer kreeg hij niet kloppend, want ik zag het niet op het bord komen.

Dat was 1½-½. Constantijn verloor, Henk wint na een fout van zijn tegenstander. Henk’s dame op de rand kon zomaar een toren oppikken op de achterste rij. Over en sluiten dus.

Gelijk. Rio verliest. Ik win. Dick remiseert. Iedereen spoedt zich naar het bord van de Ridder. Het is 4-3 voor de club van mijn naamgenoot. Of is het genoemd naar de roman van Vestdijk: ivoren wachters?

We weten het niet. Roland en zijn tegenstander, met een naam als een grootmeester, of met een eigennaam voor een variant, hadden beiden nog weinig tijd. Roland stond veel beter tot gewonnen, maar moest nog een wild paard temmen, toen hem dat gelukt was incasseerde hij een vol punt: 4-4. Een kostbaar punt maar ook vandaag net als tegen LBG had er meer ingezeten en ook tegen de Amstel en Amsterdam West 4 was dat zo. De situatie is lastig te noemen, want we krijgen nog de sterkste teams op bezoek. Spandoeken extra training is hier op zijn plek!

Uw verslaggever houdt u op de hoogte.

De kikker in het aquarium

Op een zaterdagmiddag gingen de pedalen rond. Een thuiswedstrijd op vreemde bodem. Een vreemde eend in de bijt zijn. Hij ging links en rechts en rechts. Gelukkig had hij zijn mobiel thuisgelaten. Anders had hij na een vervelend bericht een ander bericht gezien. Dat bericht had hem waarschijnlijk in tegenstelling tot het eerste bericht wel van zijn schaakfocus afgebracht. Maar misschien ook wel niet. We weten het niet.

Op papier was de tegenstander van Espion knsb vandaag een hele sterke.
Met hun komst van Boven het IJ en 2000+ aan bord 1 en nog drie 1800+ spelers zag het er indrukwekkend uit. Gelukkig waren aan de lagere borden en naar later bleek aan mijn bord de ratings lager.
Het feest kon beginnen. De wedstrijdleider keek online naar van Foreest en was zijn Linkedin aan het updaten. Tja een wedstrijdleider heeft het maar zwaar.

Daar was al vlot een sipkijkende Tim te bespeuren die een stuk weggaf. Een van de meest vervelende ervaringen van een schaker. Al je denkwerk in een seconde naar de Filistijnen. Hij bleef als supporter om de borden hangen.

Frank speelde tegen een meisje zonder rating. Hij won een stuk. Ze kreeg van haar vader het consigne om door te spelen.
Frank bleef rustig, sloeg de aanval af en toen hij twee torens en een vracht pionnen meer had: was het punt binnen.
Inmiddels stonden Rudolf en Dick goed evenals Eric en Constantijn. Ik stond gelijk. Johan had wat problemen maar zoals altijd … vond hij een ontsnapping. En dat leverde een stuk voorsprong op.

Dick offerde een kwaliteit. Inmiddels had Rudolf gewonnen, ik had remise gegeven. En dus stonden we niet meer 1-0 achter maar 2½ -1½ voor! Dick pakte door en de koning van zijn tegenstander zou mat gaan en 1 zet daarvoor gaf hij op. Nog 1 punt nu.

Eric stond steeds wat beter, maar het uitdelen van het beslissende zetje was lastig. Toch was er optimisme over zijn stelling bij de Espionezen.
Constantijn ging voorwaarts, rustig zijn positie verbeteren. H lijn openen. Tegenstander komt op damevleugel binnen, Constantijn op diens koningsvleugel.
Johan moest nog wat zweten, deed nog een onreglementaire matzet, haalde de tijdcontrole en liet het gespartel van zijn tegenstander stoppen. Dat was de Vorentscheidung! 4½ -1½ inmiddels.

We spoedden ons naar Eric en Constantijn, Constantijn won op fraaie wijze. Erg mooi en erg goed. Eric maakte na een mooie drukopbouw een fout toen hij wilde toeslaan, en opeens moest hij een kwal offeren. Het leek dat er nog kleine keepkansen waren, maar hij bezweek aan de verdediging van zijn stelling.

En zo kwam er een fraaie 5½-2½ op de borden. Van te voren was dat zeker niet zo ingeschat. Zo zie je maar.
Kikkers in een aquarium zijn toch soms een vis…

Het huis van Botwinnik

Overal hing ik. Het was bijna beangstigend. In de gang, in de hal in de slaapkamer. Ik wist niet dat er zoveel foto s van mij waren. Schaken was met de komst van het communisme een manier om een bestaan op te bouwen, als je presteerde was je enigszins zeker dat je niet naar de Goelag ging. Bovendien is het op 64 velden rustig en stil. Al kolkt het binnen.

Hans Ree besprak een tijd geleden de partij tussen Lowenfisch en Botwinnik, representanten van het oude Tsaristische Rusland en het nieuwe communistische. Botwinnik won. Hij introduceerde een aantal nieuwe zaken. Openingsvoorbereiding, analyse van te voren en na afloop, en… systematische training. Veel toptalenten kwamen uit zijn school met niet als de minste: Kasparow. Een belangrijk onderdeel echter was de psychologische voorbereiding op je tegenstander. Voor een match hing de Patriarch een tijd van tevoren alles op wat hij kon vinden over zijn tegenstander in zijn huis. Elke keer als hij langsliep schold hij tegen de aanstaande of spuugde hij op diens foto. Door het ontwikkelen en oefenen van deze attitude was er een ongelofelijke drive om te winnen zeg maar te vernietigen aanwezig.

De partij in de club van Giri kon beginnen. Ik zette een stuk, na een paar zetten had mijn tegenstander bijna bij elke zet die ik deed mijn stuk gepakt, j adoube gezegd en het stuk anders geplaatst. Ik schaak nu zo n 40 jaar en dit was nieuw voor mij. Ik zag de Patriarch tegenover me verschijnen. En ik dacht nee, dat wil ik niet. Ik laat dan nog ongenoemd dat bij de match Spassky Kortsnoj er een schot onder tafel moest komen om het geschop te stoppen van Kortsnoj. Of dr Zoechar, die Karpow inzette tegen Kortsnoj in Baguio city waarna de eindeloze remisereeks doorbroken werd en het van 1-1 5-1 werd. Kortsnoj werd lid van een sekte en drie sekteleden namen plaats tegenover dr Zoechar. Het werd 5-5.. We begrijpen Fisher en zijn paranoia nu iets beter. Hij had door dat het niet alleen om het bewegen van de stukken ging.

Maar goed back to the game. Na mijn verzoek om zelf mijn stukken te mogen zetten, raadde de buurman van mijn tegenstander hem aan: haal de wedstrijdleider erbij. Die zei diplomatiek U moet de stukken goed neerzetten. Op mijn opmerking dat goed een ruim begrip is antwoordde hij met ja.

Tja just a game.

Het was ook los daarvan een gevecht, ik wist hem steeds genoeg tegen te houden. Naast mij wist Constantijn een klein plusje na een mispeer van zijn tegenstander te benutten. Daarvoor hadden de twee Ric s verloren helaas en Frank remiseerde.

Ik kwam los uit de verdrukking, stond wat beter en miste een goede voortzetting: jammer maar remise dus. 3-1 achter op dat moment.

Dick en Vincent hadden beiden remise op zijn hoogst. Als er een wonder zou gebeuren zou Espion aan de alternatieve kop: Delft het onderspit kunnen ontsnappen. Constantijn en Johan moesten het opknappen en dat was geen abc tje, leerde een blik op hun borden.

Dat lukte !, Constantijn won fraai zie eerder, Johan verschalkte zijn tegenstander met een Jeugdschaakvalletje, nadat die veel te hebberig was en zo kwamen met de schrik en een blauw oog vrij. 4-4.

Erg leuk bij deze club: een gratis consumptiebon bij je bord, wat een sympathieke geste

Op de terugweg dacht ik aan de foto s en vroeg om ze dan toch maar weg te halen. Teveel eer voor een huis en tuin en keuken schaker.

Laten we hopen dat Espion de volgende keer 1 punt meer weet te halen!

Op zaterdag schaken is minder vermoeiend, in dit geval helaas wel een eind rijden. To be continued.

de partij tegen van Pol

de stelling bereikt na 21 zetten wit aan zet was


Hierover is veel te zeggen, ik doe het zonder computer omdat dat beter weergeeft hoe ik dacht achter het bord.
Roland zei ongeveer bij deze stelling het zou heel mooi zijn als je dit remise hield.
Ik dacht dat mits ik goed oplette dat wel moest kunnen.

want ik wil de witveldige lopers ruilen die van wit is sterk op g2, maar dan moet het witte paard op d 4 weg hoe doe ik dat? Lees verder de partij tegen van Pol

uit de greep van de schaakgodin

De dolle dinsdag naderde. In Buurthuis Lydia.
De purperverkoopster uit Thyatira die Paulus noodde in haar huis te komen, een fascinerende zin van 2000 jaar oud,
wat zou Lucas daarmee bedoeld hebben?
Een vraag waar je veel over kunt denken, uit vele gezichtspunten.
Je gaat de trap op door klapdeuren, kinderen komen naar buiten. De oppas heeft maandag gezegd dat ze kan.
Mijn voorgevoel zegt me dat ik Pol zal treffen dat hij zal spelen wat ik denk. Lees verder uit de greep van de schaakgodin

de espion op de zukertort

Klaas Jansen
vr 8 mrt. 13:11 (4 dagen geleden)
aan redactie

Hij liep kaarsrecht schrijdend door de Veluwelaan. Als een zuil die langzaam voortschrijdt. Langzaam kroop een roestige Gazelle fiets langs hem heen en ontweek een thuiszorgmedewerker op weg naar Torendael. Dan wel iemand met net als de zuil en de fiets een bezigheid van spelletjesachtige aard op deze druilerige avond. Lees verder de espion op de zukertort