Categoriearchief: SGA

Zwart op wit een avond met kerende kansen

Omdat de erwtensoep erg goed gelukt was had ik een luchtig nachtje erop zitten en belandde ik moe achter het bord. Dat is geen goede opmaat voor een partij.

In de derde klasse is tot nog toe de tegenstand sterker dan verwacht. Tegen VAS een moeizame 4-4. Vandaag: een serieuze opponent in Zwart op wit. Dat was vroeger een lekkernij, maar slecht voor je tanden en je bloeddruk, in zakjes en in staafjes. In de buurt van mijn huis was een oudere dame die eea voor de helft van de prijs verkocht, wat mijn ouders niet wisten, en dus boekte ik daar winst op de begroting. Later viel ik dan in handen van de verschrikkelijke dokter Liem: De schooltandarts. Die  greep je onderkaak beet trok hem hard naar beneden en riep hard “Wijder ik zeg toch wijder”. Ik dacht later ze is schooltandarts geworden omdat geen fatsoenlijk mens deze aanpak pikt. Ik leed in stilte en doe nu dus verslag van mijn jeugdleed. Emdr mocht ook al niet baten. mijn tandartstraumacoach raadde me aan er over te praten.

Het feest kon beginnen, Captain Johan monsterde zijn mannen, sprak nog wat laatste bemoedigende woorden en de troepen stelden zich op.

De borden:

Peter Urbanus (6) was als eerste klaar en verloor ondanks dat hij zei dat hij gewonnen stond (dat overkomt mij trouwens ook heel vaak). Hierna won ik (3) deze keer gelukkig simpel. 1-1.

Een rondje langs de borden leerde dat het werkelijk alle kanten op kon. Johan (1) leek gelijk te staan. Tim’s bord (2) stond in brand, hij had een stuk voor maar zijn koning midden op het bord, echt klassiek koffiehuisschaak. Elke zet telde. En de klok van zijn tegenstander liep alsmaar door. Ik zou deze partij indienen voor partij v h jaar. Overigens was zijn partij tegen VAS ook al zo heftig. 

Ric (4) had een op de Kmoch variant van het Nimzo Indisch lijkende structuur, dubbelpion op de c-lijn, pion op f3 om e4 door te zetten en het loperpaar. Zwart stelde daar betere structuur en loper op b7 tegenover alsmede een paard op f6 en een pion op f5. De strijd om midden aarde (lees e4) kon beginnen. Mart (5), solide als altijd, the art of defense aan het demonstreren, zijn tegenstander speelde al snel met nog een luttele 20 sec op de klok en Mart nog meer dan een half uur. De tijdkunstenaar bleef druk zetten soms met nog maar 2 sec op de klok. Je moet er maar tegen kunnen. Mart bleef de verdediging voeren. 

Léon (7) had een partij met wisselende kansen, dachten we eerst dat hij minder stond, toen won hij een kwal terug, na ongelofelijke schermutselingen ontstond een loper/paard eindspel met het paard voor Léon en vooral een pion meer. Wat zou zwaarder wegen de loper of het paard. Leek Léon soepel de randpion van zijn opponent te pakken bleek dit toch lastig, de stukken worden geruild nu komt er een pionneneindspel op het bord. Léon pion op de b-lijn, beiden een pion op de h-lijn die ingeschoven staan. De grote vraag werd lukt het Léon de beperkingen van beiden een randpion (je hebt 4 velden voorsprong nodig als je je pion opgeeft, want dan kun je de ander zijn koning afhouden) ook al sla je met je eigen koning de h-pion van de opponent er af?? Klassiek vechtschaak, voor elke zet werd gevochten.

Terug naar Tim, die had zijn koning in het centrum gezet, immers daar kijkt hij naar zo veel mogelijk velden. Nu moest hij helaas z’n dame geven om verder te spelen maar had nu een stelling met een koning die een marathon liep. De rookwolken trokken op en er resteerden twee torens en een paard en twee pionnen tegen Dame en Toren. nog een toren geruild. De tegenstander biedt remise aan, Johan raadt Tim aan om het aan te nemen. Wat een partij.  Een spektakelstuk.

Ik zou bijna Frans vergeten (excuus). Frans leek een gedrukte stelling te hebben, maar had het heel goed gezien, in elk geval beter dan ik. Hij wikkelde na lang denken af naar een pionneneindspel wat hij bekwaam wist te winnen. Chapeau. Een heel belangrijk punt.

Het was nu dus 2,5-1,5. Mart zeilde om de klippen heen had nog 5 minuten over maakte een fout en werd helaas… mat… gezet. Gelijk dus weer.
Léon remiseerde want zijn pion op de h lijn was niet te cashen. De stelling was tot op het bot afgekloven,  mooi vechtschaak. 3-3.

De partij van Ric was na zijn g4 uit de bocht gevlogen. Ric leek nu toch het loodje te gaan leggen echter de tegenstander had het juiste idee koning naar voren brengen maar op het verkeerde veld en in vliegende tijdnood zette Ric hem mat!!! 4-3. Dat was zeer welkom, nu rende iedereen naar bord 1 waar de aanvoerder in een manoeuvreerpartij beland was. Er resteerde na diverse ruilen een eindspel met beiden een paard maar een pion meer voor Johan, hoewel zijn tegenstander remise aanbood (wat genoeg was voor de zege) rook Johan nu bloed en speelde hij in vliegende tijdnood door, sloot het paard van de opponent in en pakte het volle punt. Chapeau. Een geweldige zege. Stalen zenuwen bij Johan.

De moraal, mede namens dokter Liem: zorg dat je geen gaatjes in je stelling hebt tenzij je er iets mee kunt 😉 . Op naar nieuwe avon(t)(d)uren.

Kozakken Boys

Voor de zilveren SGA-cup waren we ingedeeld tegen de Kozakken Boys. Zij speelden in De Schakel in Diemen, de voormalige locatie van schaakclub Donner. Heerlijk om weer eens zo’n ouderwets buurthuis vol activiteiten te betreden. Er werd gemusiceerd, gebiljart, vergaderd en geschaakt. Nooit wegbezuinigen zo’n voorziening!

Best lastig trouwens, zo’n cupwedstrijd. Je weet tevoren de precieze krachtsverhoudingen niet, of je de kop van jut bent of de torenhoge favoriet. In een range van 1600-1900 is er van alles mogelijk. Aan het eind van de avond bleek dat wij de sterksten waren, op papier dan. En de underdogs wonnen, met maar liefst 3,5-0,5. Glorieus door naar de volgende ronde. Proficiat!

Het enige halfje werd gescoord door Roland. Hij was als laatste na half elf nog bezig: een interessant eindspel met enkel lichte stukken en wat pionnen, waarvan Roland er eentje meer had. Het was voor beide partijen riskant om op winst te spelen, dus de avond eindigde met zetherhaling. Leuk om nog eens naar te kijken. 

De wedstrijd was toen al beslist. Aan bord 4 kreeg ondergetekende als enige een qua rating sterkere tegenstander tegenover zich. De voormalige extern wedstrijdleider gaf in de opening zomaar een pion cadeau en werd vervolgens kundig opgeknoopt 1-0. Rudolf, die de laatste weken matig presteert, was desondanks op bord twee gaan zitten. Om ‘de klappen voor de rest van het team op te vangen.’ Dat deed hij met verve. Rudolf koos een verkeerde verdediging en liet daarmee zijn Dame pennen: 2-0.

Nog niets verloren, als bord 1 en 3 zouden winnen kwam alles nog goed. Niet geheel onmogelijk. Van Léon aan bord 1 dachten wij dat hij goed stond. Maar opeens kwam hij een stuk achter in een stelling waarin meerdere stukken hingen, de meeste helaas van Léon zelf. Bij het tweede stukverlies keek Léon nog 10 seconden en boog toen het hoofd: 3-0. Roland moest berusten in een half punt en redde zo de eer.


Bij het weggaan wierp ik nog een jaloerse blik op de instrumentalisten die aan het begin van het pand onderdak hadden gekregen. Bij hen zat er wel muziek in.

SGA-bekers gaan weer van start

De Bekercompetities van de SGA gaan weer van start! Vorig seizoen ging zowel het bronzen als het zilveren team in de halve finale uiterst nipt onderuit in huize Lydia tegen Caïssa. Lees hier nog eens na hoe dat ging. Dit seizoen liggen er weer nieuwe kansen:

Van de 17 deelnemers aan de zilveren bekercompetitie (< 1900) heeft EsPion het niet getroffen bij de loting. Op 27 oktober speelt het team een uitwedstrijd in Diemen tegen Oosten-Toren om te bepalen wie er doorgaat naar de laatste 16.

Voor brons (< 1600) is de route naar succes een stuk korter. Ons team mag de eerste ronde overslaan en stroomt pas in bij de kwartfinales.  VAS is de eerste horde die genomen moet worden. Deze confrontatie zal op een nader te bepalen moment plaats vinden in eigen huis.

EsPion 2 – VAS 5: Narrow escape

De eerste wedstrijd van het nieuwe seizoen. En voor mij weer de eerste wedstrijd sinds een hele tijd. Ik zag dan ook wel wat nieuwe gezichten om me heen. En in plaats van bord 1 of 2 had ik nu mogen kiezen tussen bord 7 en 8.

We speelden tegen de jongetjes van VAS, dat was niet nieuw. Daar heb ik in het verleden al wel een paar keer over geschreven. Maar het bleek dat dat nu flinke tienerknapen geworden waren of misschien is het ook wel een hele nieuwe lichting uit de stap-voor-stap leerschool van de bond. Gelukkig waren ze compleet. Dat was niet altijd vanzelfsprekend bij uitwedstrijden van VAS-teams.

Goed hoe verliep de match? Het spijt mij dat ik bij mezelf moet beginnen. Al om 21.15 deed ik in een licht voordelige stand de volgende hilarische zet:


Schaak op de koning om de rokade te verhinderen, maar kijk goed: er staat een wit paard achter de witte dame dus stuk kwijt. Dat kwam ik niet meer te boven. 0-1.

Na het opruimen van de spullen kwam ik weer op weg naar het bovenzaaltje Johan tegen die met zijn tegenstander gebroederlijk keuvelend de trap afkwam. Dat kon wel eens remise zijn. En ja hoor, behalve wedstrijdleider en teamcaptain deed hij vanavond ook het barbeheer, dus dat kwam vast wel goed uit. 21.30: Stand 0,5 – 1,5.

Nu brak er een dik uur aan van een aantal spannende, min of meer gelijkopgaande, partijen. Bij Pieter Pelleboer viel de ruime bedenktijd op die beiden investeerden in hun stelling. Onze voorzitter probeerde de jongste deelnemer in problemen te brengen met een doorbrekende centrumpion. Goed dat er geen publiekstribune staat want daar had hij vast niet de sympathie gekregen.

Mart en Peter Urbanus hadden het echt wel moeilijk met ook materiële achterstand. Léon, onze nieuwe man, deed het uitstekend. Tempo’s geneutraliseerd en een volstrekt gelijk ogend eindspel met beiden een toren en stuk en drie pionnen aaneen. En dan Tim. Tim verzorgt zijn positie zoals een vogel een nestje bouwt: met 100 kleine beweginkjes wordt elk veertje op zijn plaats gezet. Dat zou nog wel even duren. Om 22.40 is het plots afgelopen bij Léon. Hij kijkt zijn tegenstander verontschuldigend aan dat hij hem bijna per ongeluk mat heeft gezet door een pion naar voren te schuiven: Stand 1,5 – 1,5.

Inmiddels is het bij Peter erg moeilijk. Hij kan haast geen zet doen zonder dat hij zijn verdediging verzwakt. Zijn tegenstander is de broer van die van mij. Ik hoorde ze al een uur geleden praten over hoe laat ze naar huis gaan enzo. Peter geeft op maar Mart houdt zijn eindspel van koning en 2 pionnen tegen paard, koning en pion knap remise. Graag gaf ik hier een diagram bij maar Marts partijen blijken voor niemand reconstrueerbaar. Stand 2-3.

Ric en zijn jonge tegenstander hadden allebei een pion op de 7e rij gebracht. Maar een tegenvaller: het werd geen remise. Ik heb even gemist waarom. Stand 2-4.

Maar dan wint Tim, dat had ik remise verwacht. Een soort implosie in de stelling van zijn tegenstander:

Er kon ook haast niks meer verbeterd worden of verplaatst. Was de toren op de onderste rij zo belangrijk? Stand 3-4.

We hebben nog te goed de eindfase van Pieter: 5 minuten tegen een halve minuut. Gelijk materiaal:

En hier speelde Pieter geen Dd2 wat hem ook de winst opgeleverd had, maar toren x loper plus verdere ruil. Na nog wat zetten volgt Da8 schaak en daarna Dxa7. De dame van de Vas-speler staat dan op c7 en Pieter weet de zwarte loper te ondermijnen met zijn witte loper. Dat, plus de tijd, was beslissend: 4-4.

Voor de poorten van de hel, narrow escape etc. Dat zeker!

Frans Kerkhoff