Overal hing ik. Het was bijna beangstigend. In de gang, in de hal in de slaapkamer. Ik wist niet dat er zoveel foto s van mij waren. Schaken was met de komst van het communisme een manier om een bestaan op te bouwen, als je presteerde was je enigszins zeker dat je niet naar de Goelag ging. Bovendien is het op 64 velden rustig en stil. Al kolkt het binnen.
Hans Ree besprak een tijd geleden de partij tussen Lowenfisch en Botwinnik, representanten van het oude Tsaristische Rusland en het nieuwe communistische. Botwinnik won. Hij introduceerde een aantal nieuwe zaken. Openingsvoorbereiding, analyse van te voren en na afloop, en… systematische training. Veel toptalenten kwamen uit zijn school met niet als de minste: Kasparow. Een belangrijk onderdeel echter was de psychologische voorbereiding op je tegenstander. Voor een match hing de Patriarch een tijd van tevoren alles op wat hij kon vinden over zijn tegenstander in zijn huis. Elke keer als hij langsliep schold hij tegen de aanstaande of spuugde hij op diens foto. Door het ontwikkelen en oefenen van deze attitude was er een ongelofelijke drive om te winnen zeg maar te vernietigen aanwezig.
De partij in de club van Giri kon beginnen. Ik zette een stuk, na een paar zetten had mijn tegenstander bijna bij elke zet die ik deed mijn stuk gepakt, j adoube gezegd en het stuk anders geplaatst. Ik schaak nu zo n 40 jaar en dit was nieuw voor mij. Ik zag de Patriarch tegenover me verschijnen. En ik dacht nee, dat wil ik niet. Ik laat dan nog ongenoemd dat bij de match Spassky Kortsnoj er een schot onder tafel moest komen om het geschop te stoppen van Kortsnoj. Of dr Zoechar, die Karpow inzette tegen Kortsnoj in Baguio city waarna de eindeloze remisereeks doorbroken werd en het van 1-1 5-1 werd. Kortsnoj werd lid van een sekte en drie sekteleden namen plaats tegenover dr Zoechar. Het werd 5-5.. We begrijpen Fisher en zijn paranoia nu iets beter. Hij had door dat het niet alleen om het bewegen van de stukken ging.
Maar goed back to the game. Na mijn verzoek om zelf mijn stukken te mogen zetten, raadde de buurman van mijn tegenstander hem aan: haal de wedstrijdleider erbij. Die zei diplomatiek U moet de stukken goed neerzetten. Op mijn opmerking dat goed een ruim begrip is antwoordde hij met ja.
Tja just a game.
Het was ook los daarvan een gevecht, ik wist hem steeds genoeg tegen te houden. Naast mij wist Constantijn een klein plusje na een mispeer van zijn tegenstander te benutten. Daarvoor hadden de twee Ric s verloren helaas en Frank remiseerde.
Ik kwam los uit de verdrukking, stond wat beter en miste een goede voortzetting: jammer maar remise dus. 3-1 achter op dat moment.
Dick en Vincent hadden beiden remise op zijn hoogst. Als er een wonder zou gebeuren zou Espion aan de alternatieve kop: Delft het onderspit kunnen ontsnappen. Constantijn en Johan moesten het opknappen en dat was geen abc tje, leerde een blik op hun borden.
Dat lukte !, Constantijn won fraai zie eerder, Johan verschalkte zijn tegenstander met een Jeugdschaakvalletje, nadat die veel te hebberig was en zo kwamen met de schrik en een blauw oog vrij. 4-4.
Erg leuk bij deze club: een gratis consumptiebon bij je bord, wat een sympathieke geste
Op de terugweg dacht ik aan de foto s en vroeg om ze dan toch maar weg te halen. Teveel eer voor een huis en tuin en keuken schaker.
Laten we hopen dat Espion de volgende keer 1 punt meer weet te halen!
Op zaterdag schaken is minder vermoeiend, in dit geval helaas wel een eind rijden. To be continued.