Is het de theoloog in mij die deze dagen in vrijwel alles een verhaal ziet? Of komt het door de vele fragmentarische gesprekken die ik met Roland voer? Misschien is het ook gewoon de voorbode van uitputting, een koortsig ijlen. Ik zal een voorbeeld geven van hoe mijn associatieve brein deze dagen op volle toeren werkt.
Als we naar de speelzaal lopen komt ons een hond tegemoet, met de eigen riem in de bek. Zijn baasje wandelt zelfverzekerd voor hem uit. En ik denk meteen: organiseren ook wij niet vaak zo onze eigen onvrijheid? Het lijkt of we niet aan de leiband lopen, maar zonder het te weten hebben we onszelf zo laten manipuleren dat we geen kant meer op kunnen en willoos achter bazen aanlopen. Schaken is misschien wel zo’n baas, slaven van de 64 velden zijn we deze week.
De schaakdag begon met een incident, twee borden naast mij. Iemand verloor door ingrijpen van de wedstrijdleider zijn partij nog voordat er een zet gedaan was. Kan dat zomaar? Ja dat kan. Hij raakte ook nog ELO-punten kwijt, enkel omdat zijn telefoon was afgegaan. Zijn tegenstander claimde het punt en de claim werd gehonoreerd. Let wel, er was nog geen zet gedaan!
Wat de reglementen hier precies over zeggen weet ik niet, maar van Wil Haggenburg heb ik
geleerd dat er vaak ruimte is voor interpretatie en dat je onsympathieke drammers waar
mogelijk de voet dwars moet zetten. In het voetbal noemen ze dat fluiten in de geest van de wedstrijd.
Gisteren omschreef ik ons nog als prutsers, maar in onze dinsdag partijen werden er weinig
fouten gemaakt. Althans, niet door ons. Henk trof een man die met regelmaat een pion
cadeau deed, maar toch duurde het ruim drie uur voor de buit binnen was. De kunst is om
dan je concentratie vast te houden. Dat lukte. We kopieerden trouwens de eerste zeven
zetten de pot die naast ons bezig was. Ik verdacht de man ervan dat hij afkeek bij zijn
buurman, hij wachtte namelijk steeds tot die een zet gedaan had.
Roland had met zwart een sterke tegenstander, die ditmaal echter positioneel verkeerde keuzes maakte. Kijk naar de stelling. Waarom zakt de waardering van Stockfish van -2 naar -4.6 na de zet 15.Lxf6? Wie slaagt voor de test mag volgend jaar ook mee.
In de middag werden we na een wandeling van 20.000 stappen door onze wanderfuhrer
gedropt in een grote Beierse feestzaal, met een heuse fanfare, lederhosen en dirndel jurken. Een biertje kostte er 8.80 euro, maar dan is het ook wel meteen een hele liter. Geen wonder dat vrijwel alle mannen hier met wanstaltige buiken rondlopen. Toch was het bijzonder om zo’n volksfeest -hele gezinnen met kinderen en grootouders doen er enthousiast aan mee- van dichtbij mee te maken.
Tot slot een blik op mittwoch. Roland treft de nummer 12 van de ranglijst, Henk een WFM.
(Voor de niet schakers die meelezen met dit Blog: dat is een vrouwelijke Fide meester).
Het is duidelijk, we moeten vol aan de bak. Dat worden minstens 20.000 stappen in de geest.
Henk Enserink
De avonturen van Henk en Roland in Bodenmais:
1. Het verschrikkelijke juichen van Alexandra Popp
2. Risicomijdend
3. Boodschappen
4. Veelbelovend
5. Meisjes met rode haren
6. Geen kant op
7. Giftig
8. Scènes uit een huwelijk
9. Schijterig
10. Hemd
11. Kunterbunter
Als we naar de speelzaal lopen komt ons een hond tegemoet, met de eigen riem in de bek. Zijn baasje wandelt zelfverzekerd voor hem uit. En ik denk meteen: organiseren ook wij niet vaak zo onze eigen onvrijheid? Het lijkt of we niet aan de leiband lopen, maar zonder het te weten hebben we onszelf zo laten manipuleren dat we geen kant meer op kunnen en willoos achter bazen aanlopen. Schaken is misschien wel zo’n baas, slaven van de 64 velden zijn we deze week.
De schaakdag begon met een incident, twee borden naast mij. Iemand verloor door ingrijpen van de wedstrijdleider zijn partij nog voordat er een zet gedaan was. Kan dat zomaar? Ja dat kan. Hij raakte ook nog ELO-punten kwijt, enkel omdat zijn telefoon was afgegaan. Zijn tegenstander claimde het punt en de claim werd gehonoreerd. Let wel, er was nog geen zet gedaan!
Wat de reglementen hier precies over zeggen weet ik niet, maar van Wil Haggenburg heb ik
geleerd dat er vaak ruimte is voor interpretatie en dat je onsympathieke drammers waar
mogelijk de voet dwars moet zetten. In het voetbal noemen ze dat fluiten in de geest van de wedstrijd.
Gisteren omschreef ik ons nog als prutsers, maar in onze dinsdag partijen werden er weinig
fouten gemaakt. Althans, niet door ons. Henk trof een man die met regelmaat een pion
cadeau deed, maar toch duurde het ruim drie uur voor de buit binnen was. De kunst is om
dan je concentratie vast te houden. Dat lukte. We kopieerden trouwens de eerste zeven
zetten de pot die naast ons bezig was. Ik verdacht de man ervan dat hij afkeek bij zijn
buurman, hij wachtte namelijk steeds tot die een zet gedaan had.
In de middag werden we na een wandeling van 20.000 stappen door onze wanderfuhrer
gedropt in een grote Beierse feestzaal, met een heuse fanfare, lederhosen en dirndel jurken. Een biertje kostte er 8.80 euro, maar dan is het ook wel meteen een hele liter. Geen wonder dat vrijwel alle mannen hier met wanstaltige buiken rondlopen. Toch was het bijzonder om zo’n volksfeest -hele gezinnen met kinderen en grootouders doen er enthousiast aan mee- van dichtbij mee te maken.
Tot slot een blik op mittwoch. Roland treft de nummer 12 van de ranglijst, Henk een WFM.
(Voor de niet schakers die meelezen met dit Blog: dat is een vrouwelijke Fide meester).
Het is duidelijk, we moeten vol aan de bak. Dat worden minstens 20.000 stappen in de geest.
Henk Enserink
De avonturen van Henk en Roland in Bodenmais:
1. Het verschrikkelijke juichen van Alexandra Popp
2. Risicomijdend
3. Boodschappen
4. Veelbelovend
5. Meisjes met rode haren
6. Geen kant op
7. Giftig
8. Scènes uit een huwelijk
9. Schijterig
10. Hemd
11. Kunterbunter
Leuk verslag. Ik kan, als eenvoudig flut-schaker, niet aan Stockfish tippen. Maar na 1. Lxf6, Dxf6 lijkt mij a4 een mooi veld. Daar zou ik in een echte partij waarschijnlijk naartoe verdwalen. Maar ja, beter verdwaald dan de weg kwijt.
Overigens: gisteren Eugen-Tom: 2,5 – 0,5. Ik was tevreden.
Elke dag een nieuw blog van een associatief brein vol gedeelde ervaringen en overpeinzingen. Een cadeautje om naar uit te kijken. Veel plezier nog samen daar en bedankt voor het mogen meegenieten.
Geef je niet met wit zwart een centrum?
tenminste als het voor wit -4 wordt
Ik wil er niet te diep op ingaan om anderen de geboden kans niet te ontnemen maar je moet denken aan de volgende zetten Tb8, Dh4 en d4. Uit sportief oogpunt laat ik het hierbij.
Dank voor het geheel.