Op 1 april stond voor EsPion 2 de uitwedstrijd tegen Almere 6 op het programma. Daar moest gewoon gewonnen worden om bovenin mee te blijven doen. Dat Almere onderaan stond met slechts 1 matchpuntje was daarbij een gunstig voorteken. Qua rating waren wij ook duidelijk in het voordeel. 

De eerste uitdaging vormde echter de reis er naar toe. Peter en Marcel kozen voor de fiets, Willem ging per trein en de rest kon met Alfred meerijden. Om 8 uur waren de fietsers en de treinreiziger echter nog nergens te bekennen. Dan maar even bellen. De fietsers bleken na een tocht vol afzettingen, opbrekingen en slecht werkende navigatieapps al voor de deur te staan en de treinreiziger kwam na een reis vol hindernissen ook nog binnenvallen. Alle klokken waren door de wedstrijdleider inmiddels al aan gezet. We speelden in een vrij grote, maar verder lege zaal. De interne competitie werd een zaal verderop afgewerkt. In Almere hebben zelfs de schakers geen gebrek aan ruimte.

Bij mij op bord 4 verscheen er een damegambiet op het bord en na de geijkte beginzetten volgde er opeens 7. g4. Zoiets zorgt meteen voor een interessante partij waardoor ik de ontwikkelingen op de andere borden niet heel goed heb kunnen volgen. Alfred was twee pionnen kwijt en ik vond de stelling er niet geweldig voor hem uitzien. Mart moest een toren geven om na een loperoffer van zijn tegenstander mat te voorkomen. Op de andere borden was er nog weinig aan de hand. Enigszins verbaasd was ik dan ook toen er opeens een punt achter de naam van Alfred op het scorebord verscheen. De ruimte op het bord had hij uitstekend benut om een dodelijke aanval te plaatsen.

Zelf had ik ondertussen een pion meer maar de stukken van mijn tegenstander stonden actiever. De pion verspeelde ik weer en kwam duidelijk minder de staan maar mijn tegenstander kwam er ook niet echt doorheen. Toen zijn tijd steeds nadrukkelijker weg begon te tikken offerde hij een toren op g6 om in mijn stelling te komen. Mijn dame kon nu naar h3 en met een paar schaakjes was het snel bekeken. Ondertussen had Frans gewonnen en Mart het met de kwaliteit achter nog knap remise gehouden. Willem was er helaas wel afgegaan en we stonden dus op een vrij comfortabele 1,5 – 3,5 voorsprong.

Peter kwam remise overeen en Marcel had zijn tegenstander in de tang. Die deed nog een onreglementaire zet, Marcel zag het niet en zette hem mat. Dat zorgde nog voor enige commotie want de wedstrijdleider stond erop dat de onreglementaire zet weer terug zou worden genomen maar omdat het snel daarna alsnog mat zou zijn geloofde de tegenstander van Marcel het verder wel. De op papier grootste prestatie werd deze avond  geleverd door Harrie. Die trof op bord 5 zomaar een speler met een rating van 1947, joeg hem door z’n vlag en heeft de felbegeerde Kooij-kubus voor het grijpen:

Met deze 6-2 overwinning handhaaft EsPion 2 zich ongeacht de andere uitslagen deze speelronde in de top 3 en blijft het in de race voor het kampioenschap. Op 9 mei moet het thuis gaan gebeuren tegen koploper ENPS 3.

Johan