De eerste wedstrijd van het nieuwe seizoen. En voor mij weer de eerste wedstrijd sinds een hele tijd. Ik zag dan ook wel wat nieuwe gezichten om me heen. En in plaats van bord 1 of 2 had ik nu mogen kiezen tussen bord 7 en 8.
We speelden tegen de jongetjes van VAS, dat was niet nieuw. Daar heb ik in het verleden al wel een paar keer over geschreven. Maar het bleek dat dat nu flinke tienerknapen geworden waren of misschien is het ook wel een hele nieuwe lichting uit de stap-voor-stap leerschool van de bond. Gelukkig waren ze compleet. Dat was niet altijd vanzelfsprekend bij uitwedstrijden van VAS-teams.
Goed hoe verliep de match? Het spijt mij dat ik bij mezelf moet beginnen. Al om 21.15 deed ik in een licht voordelige stand de volgende hilarische zet:
Schaak op de koning om de rokade te verhinderen, maar kijk goed: er staat een wit paard achter de witte dame dus stuk kwijt. Dat kwam ik niet meer te boven. 0-1.
Na het opruimen van de spullen kwam ik weer op weg naar het bovenzaaltje Johan tegen die met zijn tegenstander gebroederlijk keuvelend de trap afkwam. Dat kon wel eens remise zijn. En ja hoor, behalve wedstrijdleider en teamcaptain deed hij vanavond ook het barbeheer, dus dat kwam vast wel goed uit. 21.30: Stand 0,5 – 1,5.
Nu brak er een dik uur aan van een aantal spannende, min of meer gelijkopgaande, partijen. Bij Pieter Pelleboer viel de ruime bedenktijd op die beiden investeerden in hun stelling. Onze voorzitter probeerde de jongste deelnemer in problemen te brengen met een doorbrekende centrumpion. Goed dat er geen publiekstribune staat want daar had hij vast niet de sympathie gekregen.
Mart en Peter Urbanus hadden het echt wel moeilijk met ook materiële achterstand. Léon, onze nieuwe man, deed het uitstekend. Tempo’s geneutraliseerd en een volstrekt gelijk ogend eindspel met beiden een toren en stuk en drie pionnen aaneen. En dan Tim. Tim verzorgt zijn positie zoals een vogel een nestje bouwt: met 100 kleine beweginkjes wordt elk veertje op zijn plaats gezet. Dat zou nog wel even duren. Om 22.40 is het plots afgelopen bij Léon. Hij kijkt zijn tegenstander verontschuldigend aan dat hij hem bijna per ongeluk mat heeft gezet door een pion naar voren te schuiven: Stand 1,5 – 1,5.
Inmiddels is het bij Peter erg moeilijk. Hij kan haast geen zet doen zonder dat hij zijn verdediging verzwakt. Zijn tegenstander is de broer van die van mij. Ik hoorde ze al een uur geleden praten over hoe laat ze naar huis gaan enzo. Peter geeft op maar Mart houdt zijn eindspel van koning en 2 pionnen tegen paard, koning en pion knap remise. Graag gaf ik hier een diagram bij maar Marts partijen blijken voor niemand reconstrueerbaar. Stand 2-3.
Ric en zijn jonge tegenstander hadden allebei een pion op de 7e rij gebracht. Maar een tegenvaller: het werd geen remise. Ik heb even gemist waarom. Stand 2-4.
Maar dan wint Tim, dat had ik remise verwacht. Een soort implosie in de stelling van zijn tegenstander:
Er kon ook haast niks meer verbeterd worden of verplaatst. Was de toren op de onderste rij zo belangrijk? Stand 3-4.
We hebben nog te goed de eindfase van Pieter: 5 minuten tegen een halve minuut. Gelijk materiaal:
We speelden tegen de jongetjes van VAS, dat was niet nieuw. Daar heb ik in het verleden al wel een paar keer over geschreven. Maar het bleek dat dat nu flinke tienerknapen geworden waren of misschien is het ook wel een hele nieuwe lichting uit de stap-voor-stap leerschool van de bond. Gelukkig waren ze compleet. Dat was niet altijd vanzelfsprekend bij uitwedstrijden van VAS-teams.
Goed hoe verliep de match? Het spijt mij dat ik bij mezelf moet beginnen. Al om 21.15 deed ik in een licht voordelige stand de volgende hilarische zet:
Schaak op de koning om de rokade te verhinderen, maar kijk goed: er staat een wit paard achter de witte dame dus stuk kwijt. Dat kwam ik niet meer te boven. 0-1.
Na het opruimen van de spullen kwam ik weer op weg naar het bovenzaaltje Johan tegen die met zijn tegenstander gebroederlijk keuvelend de trap afkwam. Dat kon wel eens remise zijn. En ja hoor, behalve wedstrijdleider en teamcaptain deed hij vanavond ook het barbeheer, dus dat kwam vast wel goed uit. 21.30: Stand 0,5 – 1,5.
Nu brak er een dik uur aan van een aantal spannende, min of meer gelijkopgaande, partijen. Bij Pieter Pelleboer viel de ruime bedenktijd op die beiden investeerden in hun stelling. Onze voorzitter probeerde de jongste deelnemer in problemen te brengen met een doorbrekende centrumpion. Goed dat er geen publiekstribune staat want daar had hij vast niet de sympathie gekregen.
Mart en Peter Urbanus hadden het echt wel moeilijk met ook materiële achterstand. Léon, onze nieuwe man, deed het uitstekend. Tempo’s geneutraliseerd en een volstrekt gelijk ogend eindspel met beiden een toren en stuk en drie pionnen aaneen. En dan Tim. Tim verzorgt zijn positie zoals een vogel een nestje bouwt: met 100 kleine beweginkjes wordt elk veertje op zijn plaats gezet. Dat zou nog wel even duren. Om 22.40 is het plots afgelopen bij Léon. Hij kijkt zijn tegenstander verontschuldigend aan dat hij hem bijna per ongeluk mat heeft gezet door een pion naar voren te schuiven: Stand 1,5 – 1,5.
Inmiddels is het bij Peter erg moeilijk. Hij kan haast geen zet doen zonder dat hij zijn verdediging verzwakt. Zijn tegenstander is de broer van die van mij. Ik hoorde ze al een uur geleden praten over hoe laat ze naar huis gaan enzo. Peter geeft op maar Mart houdt zijn eindspel van koning en 2 pionnen tegen paard, koning en pion knap remise. Graag gaf ik hier een diagram bij maar Marts partijen blijken voor niemand reconstrueerbaar. Stand 2-3.
Ric en zijn jonge tegenstander hadden allebei een pion op de 7e rij gebracht. Maar een tegenvaller: het werd geen remise. Ik heb even gemist waarom. Stand 2-4.
Maar dan wint Tim, dat had ik remise verwacht. Een soort implosie in de stelling van zijn tegenstander:
We hebben nog te goed de eindfase van Pieter: 5 minuten tegen een halve minuut. Gelijk materiaal:
En hier speelde Pieter geen Dd2 wat hem ook de winst opgeleverd had, maar toren x loper plus verdere ruil. Na nog wat zetten volgt Da8 schaak en daarna Dxa7. De dame van de Vas-speler staat dan op c7 en Pieter weet de zwarte loper te ondermijnen met zijn witte loper. Dat, plus de tijd, was beslissend: 4-4.
Voor de poorten van de hel, narrow escape etc. Dat zeker!
Frans Kerkhoff
Ric en zijn jonge tegenstander hadden allebei een pion op de 7e rij gebracht.
Da’s knap. In mijn partijen beginnen alle zwarte pionnen al op de 7e rij.