Volewijckers rekenen zich rijk

De verwachtingen waren niet hoog toen we afreisden naar Amsterdam Noord. Een blik op ratinglijst had ons bescheiden gemaakt. Meerdere 2000+ spelers, met als uitschieter Barry Brink, die 2352 achter zijn naam heeft. Maar toen de wedstrijdleider bij de start benadrukte dat het zaak voor de Volewijckers was om concurrent Laurierboom Gambiet bij te houden, toen kon ik niet nalaten hem van repliek te dienen. ‘Daar hebben wij geen boodschap aan’ riep ik onbezonnen, ‘wij hebben een heel andere agenda. Wij willen ons eerste matchpunt halen.’ Hij knikte, misschien heeft hij wel gelachen. Ik weet het niet meer.

Een eerste blik rond de borden om 21.00 uur stemde overigens niet vrolijk. Dick zijn dame aan het eerste bord was ingesloten en zou verloren gaan. Tijn stond op bord 2 tegen Barry al een kwaliteit achter. Maar niet getreurd, de verwachtingen was dat de punten niet van de topborden zouden komen.

Maar helaas, om 22.30 uur moest Tibo aan het zevende bord zijn tegenstander feliciteren. En ook Leon, aan bord 3 opgeofferd als kanonnenvoer, legde het loodje. Zelf had ik een gelijkstaande stelling tegen een tegenstander die langzaam in tijdnood begon te raken. Geheel tegen mijn gewoonte deed ik een tactisch remise bod. Omstandig ging Richard Lindeman bij de andere borden te rade of de Volewijckers zijn halfje konden missen. Dat kostte hem nog eens vier minuten bedenktijd. Zijn inschatting was dat een remise er wel vanaf kon en de handen werden geschud. Nu had ik tijd om de andere borden wat beter te volgen.

Tijn had spel en Dick leefde nog steeds. Voor de dame had hij een toren, een loper en twee pionnen gekregen. Langzaam werd de vijandelijke koning omsingeld. De vorst ging mat op h8. Casper stond goed en zorgde voor 2,5-2,5. Roland wilde intussen wanhopig weten of hij door moest spelen of remise kon pakken. Een echt antwoord kon ik hem niet geven. Rudolf stond een kwaliteit achter maar Roger Mehra was in vliegende tijdnood, meermalen wees de klok minder dan 5 seconden aan. Tijn had de kwaliteit zowaar teruggewonnen, maar zijn tegenstander was nog altijd Barry Brink. Toch berustte deze in herhaling van zetten: 3-3. Roland wist in een eindspel van toren en vier pionnen toch de overhand te krijgen: 3-4. Niet snel daarna waren de listigheden van Rudolf eindelijk opgebruikt. Maar de 4-4 eindstand werd door ons als een overwinning gevierd.

Zowaar hebben we de laatste plaats overgedaan aan Chaturanga. Dat team treffen we in de laatste ronde. Maar mij hoor je daar geen voorspelling over doen. Want als ik iets geleerd heb is dat je je niet voortijdig rijk moet rekenen.

Henk Enserink