Dat drie leden van EsPion met spoed ter observatie zijn opgenomen op Noord-Beveland, dat is de lezers van dit feuilleton bekend. Zij berichten hier immers dagelijks zelf over. We menen met kritische observaties alsnog onze mentale gezondheid aan te tonen, maar in werkelijkheid is onze toestand zorgelijk. We associëren er vaak ziekelijk op los. Een simpele sticker met de tekst ‘weggooien is zonde’ voert ons van de ontbijttafel ijlings naar de hof van Eden.
Wij mannen reizen wat af in onze toch al overbelaste hoofden. We vinden bovendien overal wat van. Neersabelen die handel! Een waarschuwing vooraf: oordeel niet te hard want jullie oordelen over onze soms hautaine observaties kunnen als een boemerang naar je terugkomen.
Neem de bediening in het Atrium van de Hogeschool. Die is zeer matig. Harrie vraagt luid en duidelijk om twee bruine broodjes kaas. ‘Broodje kaas. Bruin of wit?’ is de reactie. De man smeert een broodje voor Harrie. Het tweede broodje blijkt al lang weer vergeten. Met de drank idem dito. Bestel je een eenvoudige Hertog Jan dan is er altijd eerst de check. ‘Een Hertog Jan?’ Vervolgens is het zoeken naar de lade waarin dit bier zich bevindt. Toegegeven, ik weet ook niet altijd weg in mijn variantenkoffer, maar toch. Dat ze ook steeds weer de prijs van dit bier vergeten gaat toch wel ver.
Omdat ook de mannen van het fietspontje geen enkele routine uitstralen -ze laden en lossen paniekerig wat veel tijd kost-, komen we pas tegen vijven in Veere aan. Gehaast eten we een Pannenkoek bij suster Anna. We knopen een praatje aan met de bediening, over eetgasten met vreemde wensen. ‘Ach, ik kijk nergens meer van op’ zegt de serveerster tegen ons. ‘Dat lijkt me wel een nadeel van uw beroep, dat je nergens meer van op kunt kijken’ reageert Roland droogjes. Kijk, zo voeren wij gesprekken die de diepte in kunnen duiken.
Maar de volgende ochtend heeft hij wel de stelling voor me opgezet. Ongewassen kijken we er samen naar. In het voorbijgaan meen ik gisteren nog gezien te hebben dat in de analyse de h en g pion uit elkaar gespeeld zijn. Met die kennis gewapend lukt het ons de remise route voor ikonikov te vinden. Probeer het ook eens!
Dan Harrie. Vier nullen laat hij volgen door twee punten. ‘is er nog een mooi diagram te plaatsen van jouw partij?’ Harrie schudt bedachtzaam zijn hoofd. ‘Mijn tegenstander was gewoon niet erg goed’ licht hij bescheiden toe.
Ook Henk zijn tegenstander oogt niet erg goed. Hij zet zo snel dat ik de neiging krijg om hem tijdens de partij te vragen of hij schaken wel leuk vindt. Even later, nadat ik zomaar een pion heb weggegeven, zijn de rollen omgedraaid, ben ik de prutser. En leuk vind ik het spelletje ook niet meer, ik erger me kapot aan de heer De Bock die duimen draaiend comfortabel achterover leunt.
Er kunnen uiterlijk voor 22.00 uur nog titelsuggesties aangeleverd worden voor de aflevering van morgen, Wat er tot nu zoal geopperd werd? Mattende mannen, afgematte mannen, (ver)zuipende mannen, kokende mannen en indrukwekkende mannen. Die hebben het allemaal (nog) niet gehaald. Dus de hoofdprijs, een schaakkalender voor 2020 is er nog niet uitgegaan. Zelf ging ik aanvankelijk voor ‘mannen in ruste’ met de bedoeling een dagje vrij te nemen. Maar jullie enthousiaste reacties en mijn ijdelheid weerhielden me daarvan. Dank!
Morgen moedig verder.
Henk
indachtig de serveerster: doelloze dames
Knoeien, liegen, analyseren, observeren. Meestal gaat observeren vooraf aan analyseren,. In Vlissingen niet, daar is alles anders, behalve die stadsdichter dan. Die hebben we ook K. Schippers. Althans dat was hij, we hebben nu een nieuwe. Maar daar gaat het niet om. Wat een leuke reeks inzendingen. Jan Hertog , broodjes kaas, wisselgeld. Mannen in opwinding. Dat gun ik jullie morgen! En mijzelf ook als ik de volgende inzending lees.
Zaterdag gaat het flink waaien. Mannen met Meewind?