Het tweede SGA-achttal van EsPion speelde afgelopen donderdag de seizoensopener tegen het tweede van Oosten-Toren in het pittoreske Diemen. Op papier een behoorlijke uitdaging want we zijn deze avond op geen enkel bord sterker. Het gemiddelde ratingverschil bedraagt 149 punten met de grootste uitschieter op bord 1. Mart mag proberen 537 punten met Wim Moene te overbruggen en dat lukt. Hij geeft geen krimp, pakt al snel een stuk en speelt het stoïcijns uit. De strijd om de Kooij-kubus lijkt dit seizoen wel heel vroeg beslist. De partij is binnenkort terug te bekijken op het blog.
Ondertussen was ik zelf allang klaar maar helaas met een 0. In een interessante partij met tegengestelde rokade’s kom ik al snel onder druk te staan maar krijg na het nodige denkwerk de situatie goed onder controle en win zelfs een pion. Met een nonchalante zet geef ik hierna meteen een cruciale loperlijn weg en mijn stelling valt in elkaar. Het voelt erg onnodig en de analyse na afloop bevestigt dat.
Terug in de zaal fluistert Ric mij toe dat hij gezien de stellingen niet heel hoopvol is op een goede afloop. Alleen Mart staat op dat moment goed. Harrie komt remise overeen met alleen nog dames en evenveel pionnen op het bord. Frans is ook wel in voor remise maar zijn tegenstander gaat niet veel later lelijk in de fout en kan z’n hand uitsteken. Mart incasseert nu ook zijn mooie overwinning en met de tussenstand van 1,5-2,5 krijg ik toch hoop op een goede afloop.
Bij Ric is nog veel materiaal op het bord en het lijkt in evenwicht. Tim heeft een lastige positie met twee torens en paard tegen dame en loper. Invaller Frank lijkt de boel onder controle te hebben maar directe winst zie ik hier nog niet. Peter staat een stuk achter en veel perspectief is er niet.
Op dit soort momenten komt echter de vechter in Peter naar boven en zoals zo vaak met resultaat. Zijn tegenstander moet uiteindelijk een stuk terug geven om een vrijpion af te stoppen waarna Peter in het eindspel van paard tegen paard met een pion minder het fraaie halfje over de streep trekt. Frank slaat ondertussen keihard toe en er is nog slechts een halfje nodig voor de winst.
In hevige tijdnood gaat het helaas mis met Tim en wordt het druk bij het bord van Ric. Het staat nog altijd vrij vol en beide spelers hebben nog minder dan vijf minuten op de klok. Het is Ric die besluit de boel open te breken maar helaas verkijkt hij zich daarbij en raakt z’n dame kwijt. Hiermee is het een verloren zaak en laten we als team helaas de winst toch nog glippen.
Op 21 november gaan we in Torendael op voor de volle buit tegen het vierde team van VAS.
Johan
Mooi, Mart!