Contactgestoord of gestoord contact?
Van schakers wordt wel eens gezegd dat ze contactgestoord zijn. Nu was ik inderdaad een beetje van de wereld toen ik als chauffeur van de Groengrijsbus samen met 25 andere schaakliefhebbers door een bergingsbedrijf werd weggesleept van de A9.
Starend naar de grote gele takelwagen zat ik machteloos opgetild achter het stuur van de bus die krap een uur geleden had geweigerd verder te rijden. Naar later bleek was het contactslot de boosdoener. De dag er voor had ik nog vol trots en zonder problemen de burgemeester van Amsterdam rondgereden in onze nieuwe (weliswaar tweedehandse) Groengrijsbus. Nu op weg naar Tata Steel was het geluk van de afgelopen maanden opgedroogd.
Het was in september begonnen met de ontvangst van een legaat van Hil Oosterveldt. Met deze genereuze ‘erfenis’ konden we een nieuwe milieuvriendelijke bus aanschaffen. Daarna kwam het contract met Shell dat ons gedurende een half jaar van schonere brandstof zou voorzien. Als kers op de taart kwam de uitnodiging om op 16 januari de burgemeester van Amsterdam ‘een lift’ te geven. Dit is te veel van het goede besloot het lot. Even weer met beide benen op de grond.
Een gestoord contactslot om mee te beginnen. Maar waarom dan 25 schakers duperen? Waarom ook niet? Schakers scoren hoog in het autistisch spectrum, een beetje extra stress kan de boel lekker uit de hand laten lopen denkt u. Niets is minder waar. De getroffen Groengrijs populatie nam de rampspoed uitermate luchtig op.
De interventie van de mannen van Rijkswaterstaat, de door ons veroorzaakte file op de A9, de ANWB die ons eerst nietsvermoedend voorbij reed en later voor de tweede keer, onverrichter zake, het hazenpad koos en tenslotte het bergingsbedrijf dat ons roemloos met bus en al van de A9 verwijderde en ergens in een druilerige polder achter liet. Dit alles had geen enkele impact op het goede humeur waarmee wij die middag vanaf het Suriname plein waren vertrokken. Tijdens het gedwongen en veel te lange verblijf in de bus buitelde de ene grap over de andere heen. Een sfeertyperende opmerking kwam van Joeri, de jongste deelnemer van het gezelschap: ‘ Wie kan nu nog beweren dat schaken saai is?
Johan, onze Groengrijsmonteur, arriveerde kort nadat de schakers waren overgestapt in de reservebus. Het euvel was binnen 10 minuten verholpen. Een hele middag verkloot door een loszittend draadje. Hoe lullig kan het zijn. Maar geen gezeur, kop op. Op naar het volgende avontuur. Hebben jullie er nog zin in? Ik ben in ieder geval beschikbaar volgende week zaterdag voor een herkansing.
Groet, Eric
