Dingen zijn niet altijd zo mooi als ze er van buiten uitzien. Zo stond ik eens aan een poeltje in de buurt van Eisleben, de geboorteplaats van Martin Luther. Op het eerste gezicht een mooi plaatje. Vlak, helder water, licht strandje om de poel, iets verder wat struiken, nog verder populieren. Toen keek je iets beter. De poel was hartstikke dood. Het strandje ook. De struiken en bomen wat armetierig en zonder vogels… Wat bleek? Ongeveer een meter onder het wateroppervlak lag een dikke laag gips, tot op de bodem. In de DDR-tijd was de poel gebruikt als afvalput voor vervuild gips uit de kunstmestindustrie.
Een ander beeld dat minder florissant is dan het lijkt is Almere 2 – EsPion 4: 0-4 In volgorde van afloop:
Bord2: Jaap de Kreek – in zijn eigen woorden: Egbert Hulsman had er duidelijk zin in. Met wit sloeg hij al op de vijfde zet met z’n loper in op mijn f7. Ik had kennelijk te zwaar Thais getafeld en zette mijn koning opzij, waarna deze met gezwinde spoed naar b5 werd gejaagd. In een langdurige vlaag van verstandsverbijstering dacht ik dat ik het kon redden. Frits toonde me de naakte waarheid, Egbert hoefde het alleen nog maar af te ronden. Maar de dikke dame had nog niet gezongen en Egbert mistte vijf opeenvolgende onmisbare kansen. Zijn zestiende zet was ook voor mij een verrassing, een blijde. De deur werd zomaar open gezet, en in twee zetten en zonder enig weerwoord moest Egbert opgeven. ’t Was niet verdiend, maar wel lekker. Dit was het slot:
Bord 3: Peter Stolp – Peter ziet links van hem Jaap over het bord gejaagd worden en verwacht 1-0. Zelf geeft hij op zet 6 een volle loper weg. Zonder enige compensatie. Hij ziet 2-0 gloren, maar wil nog niet opgeven. Alles voor het team, tenslotte. Met de moed der wanhoop trekt hij ten strijde. Wint wat pionnen. Drie. En dan het stuk terug. Nu ziet hij dat Jaap ontsnapt met een 1 en rechts van hem op bord 4 een Almeers stuk in het doosje donderen. Dat alles geeft hem de moed voor een genadeloze afwikkeling. De zwarte koning wordt eerst op gejaagd en Peter offert een toren . Zwart moet nemen en gaat mat. 0-2.
Bord 4: Tom Kooij – Het is wederom TomTom net als tegen TOG. Nu is het Leijdekkers-Kooij. Afloop ook weer 0-1. Ik win vrij snel een stuk, maar kom erg gedrongen te staan en ik moet de ene rotzet na de andere doen.
Mijn tegenstander kan de druk niet vasthouden en ik kom een beetje los. Zelfs losbollig. Gevaarlijk maar (nog niet levensbedreigend). Ik verlies de a- en b- pionnen, maar weet de witte koning met tweepionnen op de damevleugel klem te zetten met behulp van 1 koninklijk gedekt paard (een merrie waarschijnlijk ). De torens en de lopers zijn al lang ten grave gedragen en ik sta glad gewonnen: ik heb f-, g- en h-pionnen tegen g2 en h2. De witte koning is gevangen de witte pionnen op a en b kunnen niet gezet worden.
Geen vuiltje aan de lucht. Ik moet een pion tot promotie brengen. Daartoe heb ik een ijzersterk plan. Chroomnikkelstaal. Jammer is alleen dat ik het ten niet uitvoer breng … Ik blunder driemaal achtereen en even later zit ik met Koning, Paard en Dame tegen Koning en TWEE dames. Ik heb wel initiatief en kan daarmee eeuwig schaak binnen halen . Maar nu is het de beurt aan mijn tegenstander om zijn hand te overspelen. In een poging om het eeuwig schaak te ontwijken, ontstaat een stelling waarin ik mat kan geven. Dat doe ik dan ook maar. 0-3.
Bord 1 Cor Bergveld – Cor is het langste bezig, heeft dan ook het kopbord, zonder ooit een bord voor zijn kop getoond te hebben… Spectaculair lijkt het niet, hoewel Cor langzaam maar evengoed zeker steeds iets beter komt te staan. Een zwart paard wordt naar h5 gedwongen. Na 15. … Lxd2 16xd2 staat het zo:
Zwart ziet zich gedwongen om f6 te spelen, dat is het begin van een genadeloos einde. Cor zegt later in de auto op de terugweg: “Het speelt wel wat rustiger als je weet dat het team 3-0 voor staat”. Op zet 21 wint Cor het eerste hout. De Pion op g6. Cor verhoogt de druk en dameruil is onvermijdelijk maar niet reddend. Nu gaat het als volgt:
Martin uit Almere ziet er met een pion en een loper minder geen heil meer in. 0-4

Ja, 0-4 het lijkt heel wat, maar de enige solide winst was die van Cor, dus onze laatste match van 2022 had zo maar in 3-1 kunnen eindigen. Toch: een knetterend uiteinde, dus op naar een vreedzaam, bescheiden en vreugdevol begin. Met de wijnwedstrijd.
Tom
Een ander beeld dat minder florissant is dan het lijkt is Almere 2 – EsPion 4: 0-4 In volgorde van afloop:
Bord2: Jaap de Kreek – in zijn eigen woorden: Egbert Hulsman had er duidelijk zin in. Met wit sloeg hij al op de vijfde zet met z’n loper in op mijn f7. Ik had kennelijk te zwaar Thais getafeld en zette mijn koning opzij, waarna deze met gezwinde spoed naar b5 werd gejaagd. In een langdurige vlaag van verstandsverbijstering dacht ik dat ik het kon redden. Frits toonde me de naakte waarheid, Egbert hoefde het alleen nog maar af te ronden. Maar de dikke dame had nog niet gezongen en Egbert mistte vijf opeenvolgende onmisbare kansen. Zijn zestiende zet was ook voor mij een verrassing, een blijde. De deur werd zomaar open gezet, en in twee zetten en zonder enig weerwoord moest Egbert opgeven. ’t Was niet verdiend, maar wel lekker. Dit was het slot:
Bord 4: Tom Kooij – Het is wederom TomTom net als tegen TOG. Nu is het Leijdekkers-Kooij. Afloop ook weer 0-1. Ik win vrij snel een stuk, maar kom erg gedrongen te staan en ik moet de ene rotzet na de andere doen.
Geen vuiltje aan de lucht. Ik moet een pion tot promotie brengen. Daartoe heb ik een ijzersterk plan. Chroomnikkelstaal. Jammer is alleen dat ik het ten niet uitvoer breng … Ik blunder driemaal achtereen en even later zit ik met Koning, Paard en Dame tegen Koning en TWEE dames. Ik heb wel initiatief en kan daarmee eeuwig schaak binnen halen . Maar nu is het de beurt aan mijn tegenstander om zijn hand te overspelen. In een poging om het eeuwig schaak te ontwijken, ontstaat een stelling waarin ik mat kan geven. Dat doe ik dan ook maar. 0-3.

Ja, 0-4 het lijkt heel wat, maar de enige solide winst was die van Cor, dus onze laatste match van 2022 had zo maar in 3-1 kunnen eindigen. Toch: een knetterend uiteinde, dus op naar een vreedzaam, bescheiden en vreugdevol begin. Met de wijnwedstrijd.
Tom
Nummer 5 feliciteert jullie en dankt Tom voor z’n verslag en goede wensen voor 2023 een jaartal dat ook toevallig mijn streefrating is!