Geluk bij een ongeluk, dat is precies wat het is.
Ik zit lekker te zitten, m’n benen languit op een voetenbankje.
En ik hoef nergens heen. Want dat is het mooie
van het dragen van gips, ik heb alle tijd om Tata te volgen.
Gewoon vanuit m’n luie stoel met m’n neus er bovenop.
Met hoogst persoonlijke privé-uitleg van Yasser Seirawan.
Potje thee erbij. En maar genieten van die kleine zetjes
waarmee Giri groot voordeel binnen haalt. Man, wat is dat
bloedstollend spannend. Je moet er toch niet aan denken
dat er ooit iemand vergeten had kunnen zijn om internet
uit te vinden.