Eerherstel tegen Pegasus

Gespannen maar zelfverzekerd liepen de mannen van Espion 3 het pand van Pegasus binnen. Er viel wat goed te maken na de vernedering in eigen huis tegen Het Grasmat. Het beloofde een spannende avond te worden, met extreem tactische veranderingen in de opstelling door onze teamleider die weer een grote rol speelde in de uitslag.

De klokken gingen aan en de sfeer was te beschrijven als gespannen en erg stil, iedereen compleet gefocust op hun wedstrijd. Naast mij speelde Ton een beest van een wedstrijd, die er weer een mooi ½ punt uit wist te slepen. Dit gaf vertrouwen dat het een goede avond kon worden! Zelf was ik ongelofelijk aan het prutsen op bord 5, waar na wat belangrijk verdedigend werk en mat dreigingen afslaan m’n tegenstander geen manier kon vinden om er doorheen te komen en remise aanbood waarop na hoopvol naar Robert kijken het aanbod met veel opluchting werd geaccepteerd 1-1!

Vanaf dit moment was de spanning om te snijden waar sommigen erg goed stonden en sommigen een stuk minder. Een halfuur duurde het tot de volgende handen werden geschud, Alfred wist een zeer belangrijke overwinning op te eisen waarbij Espion de leiding nam, 2-1.

De spanning bleef stijgen maar er werd opgelucht adem gehaald nadat Marcel ook zijn partij wist te winnen, 2 punten voorsprong leek beslissend te zijn, maar het werd spannender dan gehoopt. Ric stond een stuk voor in een venijnig eindspel waar zijn tegenstander het hem niet makkelijk maakte, desondanks namen we aan dat hij het af zou kunnen maken, dit duurde uiteindelijk erg lang, maar klopte wel, 4-1! Robert stond al een tijdje 2 pionnen achter in een toren eindspel en het was duidelijk dat de score naar 4-2 zou gaan. Dit betekende dat een ½ punt genoeg zou zijn voor de laatste 2 spelers: Constantijn en Cor. Constantijn leek op het eerste gezicht in een vrij gelijkwaardige positie te zitten, maar niks bleek minder waar, de eerste nederlaag van de avond was daar. De druk was dus op Cor, een ontzettend ingewikkeld Paard vs Loper eindspel waar elk foutje fataal zou zijn. Cor, met weinig tijd, bleef rustig en speelde het perfect. Zijn tegenstander wist het nog niet, maar toen Cor de laatste pion van het bord pakte was de partij voorbij, remise. Robert was nog bezig met zijn geniepige zetten om pat te forceren maar het was niet meer nodig Espion had al 4½ punt binnen en dus kon Robert met een lach van opluchting de hand schudden, 3 uur lang duurde die partij en geen moment heeft zijn tegenstander het makkelijk gehad. Uiteindelijk kwamen we naar buiten als winnaars, de eer was hersteld na een hard bevochten 4½-3½ overwinning. Met dank aan de tactische opstellingsverandering van Robert.

Tim