Het is een regenachtige zaterdagmiddag en vol vertrouwen nemen onze Espionezen hun plaats in. Het blijft een tijdje stil, ik ben vrij snel tevreden over mijn positie en loop dus een paar rondjes. Op alle borden ziet het er spannend uit, maar het wordt al snel duidelijk dat Caïssa controle heeft.
Na een uurtje of twee voelt mijn partij positioneel vrijwel winnend, maar dan komt het nieuws binnen dat Frank en Pieter helaas hebben verloren. Desalniettemin weet Dick op miraculeuze wijze een minder uitziende positie te winnen en dus zijn er nog kansen!
Ik loop mijn laatste rondje. Hoewel mijn positie winnend voelt, heb ik nog maar 5 minuten op de klok en met iets minder dan 20 zetten gespeeld dus nog ver weg van de tijdscontrole. Tijdens dat rondje krijg ik het idee dat de broers Casper en Constantijn beide slechter staan en Johan zichzelf in wat problemen heeft gebracht. Rudolf lijkt vrijwel winnend te staan. Een snelle rekensom zou dus zeggen dat 4-4 lastig wordt maar Casper en Constantijn staan bekend om hun vindingrijke spel in slecht uitziende posities dus nog all to play for!
Op typische ‘TurboTim’ wijze (aldus Johan) blitz ik met een paar leuke trucjes en tactiekjes richting een zwaarbevochten overwinning waardoor het 2-2 staat. Intussen heeft Casper zich uit de ergste problemen gewerkt en Rudolf een geweldige positie dus wellicht is de 4-4 nog mogelijk?
Casper krijgt een remise aanbod, maar zowel Constantijn als Johan staan intussen slecht dus besluit Casper heldhaftig door te spelen. Constantijn moet na lang vechten opgeven en ook Johan krijgt een 0 om zijn oren en zo staat het opeens 2-4. De druk op de schouders van de overgebleven heren is dus groot, maar de rest van het team blijft ondersteunend toekijken, het kan nog goedkomen!
Tijd begint te dringen, tijdcontroles worden net aan behaald en de spanning is om te snijden. Jammer genoeg is onder die tijdsdruk Casper’s stelling langzaam uiteen gevallen en Rudolf vindt net niet het plan om zijn partij te beslissen. Casper’s opoffering om een remisestelling om proberen te zetten in winst levert hem uiteindelijk niets op, behalve veel respect en bedankjes van het team natuurlijk. Rudolf speelt na het behalen van de tijdscontrole nog lang door maar de stelling lijkt meer en meer op remise, wat na lang manoeuvreren ook het eindresultaat wordt.

Helaas moeten we uiteindelijk genoegen nemen met 2.5-5.5, niet het resultaat wat we wilden maar het was desalniettemin een gezellige middag met een goede teamspirit, volgende keer beter!
Tim
Na een uurtje of twee voelt mijn partij positioneel vrijwel winnend, maar dan komt het nieuws binnen dat Frank en Pieter helaas hebben verloren. Desalniettemin weet Dick op miraculeuze wijze een minder uitziende positie te winnen en dus zijn er nog kansen!
Ik loop mijn laatste rondje. Hoewel mijn positie winnend voelt, heb ik nog maar 5 minuten op de klok en met iets minder dan 20 zetten gespeeld dus nog ver weg van de tijdscontrole. Tijdens dat rondje krijg ik het idee dat de broers Casper en Constantijn beide slechter staan en Johan zichzelf in wat problemen heeft gebracht. Rudolf lijkt vrijwel winnend te staan. Een snelle rekensom zou dus zeggen dat 4-4 lastig wordt maar Casper en Constantijn staan bekend om hun vindingrijke spel in slecht uitziende posities dus nog all to play for!
Op typische ‘TurboTim’ wijze (aldus Johan) blitz ik met een paar leuke trucjes en tactiekjes richting een zwaarbevochten overwinning waardoor het 2-2 staat. Intussen heeft Casper zich uit de ergste problemen gewerkt en Rudolf een geweldige positie dus wellicht is de 4-4 nog mogelijk?
Casper krijgt een remise aanbod, maar zowel Constantijn als Johan staan intussen slecht dus besluit Casper heldhaftig door te spelen. Constantijn moet na lang vechten opgeven en ook Johan krijgt een 0 om zijn oren en zo staat het opeens 2-4. De druk op de schouders van de overgebleven heren is dus groot, maar de rest van het team blijft ondersteunend toekijken, het kan nog goedkomen!
Tijd begint te dringen, tijdcontroles worden net aan behaald en de spanning is om te snijden. Jammer genoeg is onder die tijdsdruk Casper’s stelling langzaam uiteen gevallen en Rudolf vindt net niet het plan om zijn partij te beslissen. Casper’s opoffering om een remisestelling om proberen te zetten in winst levert hem uiteindelijk niets op, behalve veel respect en bedankjes van het team natuurlijk. Rudolf speelt na het behalen van de tijdscontrole nog lang door maar de stelling lijkt meer en meer op remise, wat na lang manoeuvreren ook het eindresultaat wordt.

Helaas moeten we uiteindelijk genoegen nemen met 2.5-5.5, niet het resultaat wat we wilden maar het was desalniettemin een gezellige middag met een goede teamspirit, volgende keer beter!
Tim