De beginzet was dit jaar makkelijker te vinden voor de organisatie van het Kees Besselinktoernooi dan de locatie. Na negentien keer het Woestduincentrum en vorig jaar eenmalig de ‘Old School’ bleek het lastig een plek te vinden waar in alle rust ook nog eens betaalbaar geschaakt kon worden. Gelukkig beschikte Lola Luid aan de Schipluidenlaan op het nippertje over de juiste kwalificaties, al had het nog heel wat voeten in de aarde voordat op 15 november in de gymzaal de klokken op de keurig met groen papier opgeleukte tafels aangezet konden worden.
Geheel in de traditie van het c4 toernooi was een late aanmelding aan de zaal van Barry Brink uiteindelijk goed voor een eerste plaats op de eindranglijst. Proficiat! De vier sterkste spelers in de A-groep deden overigens keurig wat er op grond van hun rating verwacht mocht worden, al ging dat niet altijd soepel. Zo zag ik in de eerste partij Barry langs de rand van de afgrond gaan tegen Paul van Haastert en ontsnappen met remise.
Ook in de B-groep was de ratingsterkste de beste: Peter Hoomans won onbedreigd met 6 uit 7. Maar in de C-groep tellen blijkbaar andere wetten, daar is het meer de vorm van de dag of de leeftijd die het resultaat bepalen. De tienjarige Koi Pham steeg met zijn TPR 300 punten uit boven zijn rating en won met 6,5 uit 7 overtuigend de C-groep. Als hij zich zo blijft ontwikkelen wacht hem volgend jaar misschien wel deelname in de B-groep.
Voorwaarde is wel dat er door EsPion een nieuwe locatie gevonden gaat worden voor het toernooi, want Lola Luid gaat eind november plat. Erg jammer, want in de vooravond konden sommigen van ons, na een curry maaltijd, meemaken dat het een plek is waar creativiteit op allerlei gebied zich mag tonen in een intieme en stimulerende omgeving. De meeste schakers waren toen al weg, die hadden al hun creativiteit al opgebruikt om die lastige opening 1.c4 te bestrijden en te spelen.
Henk Enserink