Beware the Idus of March. Shakespeare en Cesar wisten er alles van. Die vijftiende maart startte een boeiend inkijk in de kunst van ons lievelingsspel. Vanuit de luie stoel thuis werd de goed voorbereide presentatie van Casper via Zoom bekeken en besproken.
Er kwamen steeds veelzijdiger stellingen op het scherm.Het nut van korte variaties versus diep rekenwerk werd uitgewerkt. En als je dan de meest geforceerde zet vindt, welke kandidaatzet zie je nog over het hoofd?
Noem het maar een training in het spel van de nauwkeurigheid. Want stel dat je aanstaande maandagavond vier variaties ziet en drie zijn winnend, dan kan daarvoor nog steeds (oh schrik) een sluitende verdediging bestaan.
En dit is nog maar het begin. Woensdag 29 maart gaat ’t verder. Half acht. Een levendige training. Als je je aanmeldt bij Casper stuurt hij vooraf de Zoom-link.
Kun je tegen die tijd vertellen hoe je (zwart begint) de onderstaande stelling aanpakt?
We hadden met z’n vijven lekker gegeten, het viertal plus morele sponsor Marcel. Na afloop wees hij deze weg naar Oosten-Toren 3 en wandelde vervolgens naar huis.
Of ik tegenover Frank van der Fluit mocht zitten, had ik gevraagd. De vorige keer had hij in
zes zetten van zichzelf verloren. Daarna hadden we een paar uur gezellig gepraat. Hem gunde
ik de revanche. Mij gunde hij een koffie, verrassend goed van smaak.
Volgens Frits bracht Frank de aanval van Max Lange in. Ik kende de man niet en reageerde
louter op wat Frank deed. We schoven wat heen en weer. Dat ging een tijd goed. Hij moet
gedacht hebben dat ik een dreiging had. Die pareerde hij, waardoor ik een dreiging kreeg.
En toen kwam die vierentwintigste zet. Ik had inmiddels zoveel manoeuvres bedacht,
dat ik daarmee doorging en niet met het lokkende mat in één. We zaten nog een tweede koffie
en zes zetten aan tafel. Toen was Frank toch wel uitgemanoeuvreerd.
Op dat moment zag ik Marcel opduiken. Hij was komen aanlopen om te kijken hoe we het
deden. Je bent tenslotte sponsor of je bent het niet. We deden 2-2. Voor Robert was de
ratingkloof te groot, Tom verloor tegen zijn zin en Peter, ja, Peter wordt zo langzamerhand
een reuzendoder. Maart had z’n staart geroerd.
Het was gisteravond een kampioennenwedstrijd: Najaarskampioen ontmoet Ratingkampioen C (groep groen).
En dit is hoe het ging; Wie kent deze opening niet?
Beide spelers viel hier iets op. Zwart bedacht zich dat al zijn omgedraaide Morra kennis toch niet goed in zijn hoofd zat. Het is ook altijd hetzelfde liedje. Wit ontdekte dat deze stelling nog nooit was voorgekomen en niet te vinden was in geen enkele Chess database.
Sportief maakte hij daar melding van. De kans dat het Zwart zou zijn opgevallen is te verwaarlozen. Voor aanvang van de partij hadden de witte Dame en Heer een dansje gemaakt en elkanders plek ingenomen. Oeps, wat nu?!
Wit opperde om opnieuw te beginnen, we konden ook Dame en Heer nu netjes op de plek zetten… was ik misschien voor die oplossing? Welja. En jij vroeg Zwart? Ik vind het best zei Wit. Zo gezegd zo gedaan.
Na een tijdje denken vond Zwart Dame d3 een sterke zet. En wel zo dat Wit in elk geval een kwaliteit zou verliezen, mogelijk zonder zelf averij op te lopen.
Terwijl Wit nadacht over de nieuwe krankzinnige situatie en hoe die op te lossen voegde Zwart Wit nog toe, dat met de Damezet een remise aanbod gepaard ging. Immers, dit voordeel was op valse gronden bereikt. Een uiteindelijk positief resultaat voor Zwart zou van geen betekenis zijn.
Na enig nadenken reikte Wit de hand. We deelden vreugd en smart. Wellicht een leuk opzetje voor de Wijnwedstrijd?
Afgelopen woensdag speelde EsPion 3 in de speelzaal van de Raadsheer op Kattenburg de uitwedstrijd tegen Fischer Z 2. In oktober werd van dezelfde tegenstander, ondanks dat het toen twee borden leeg liet, nipt verloren. Tijd voor revanche dus.
Nu liet de opponent slechts één bord leeg maar de weerstand op de overige zeven borden was op papier nog altijd behoorlijk. Dat leverde ook meteen kansen op in de strijd om de Kooij-kubus. De 192 punten die Henk Enserink in november had neergezet kon op een aantal borden onder vuur worden genomen.
Alfred slaagde daar met verve in door zijn 203 punten sterkere tegenstander te verschalken. Een mooie prestatie maar op dezelfde avond werd hij al overtroffen. Ron Admiraal (1602) legde met een overwinning op Geerhard Reink (1823) de lat op 221 punten. Dat ging zo:
Op de overige borden lieten de mannen van captain Frank er ook geen gras over groeien waardoor er een mooie einduitslag op het scorebord kwam:
De volgende wedstrijd is op 9 maart in het Bilderdijkpark tegen Amsterdam West 8.
Over een half uur zal hij er zijn, dat is goed nieuws want ons nieuwe teamlid Roger heeft een toprating… Welkom! Het team verzamelt zich in de locatie: in het Witte huis, al is Joe Biden er niet. En Vas is er ook niet, die staan in de Gaaspstraat. Dat is best lastig want de deur is daar op slot. Of we dertig minuten geduld hebben. Ja hoor dat hebben we.
Toch vrij vlot zijn er 7 vassers. Het feest begint. Frank begint met een complexe positie.. hij krijgt ’n tijdvoorsprong . Daar is ook zijn tegenstander. En ook hij begint. Intussen tekent zich als eerste bij Vincent een scherpe stelling af. De insider weet hoe dat gaat. Vincent is niet bang voor de ongebaande wegen, rekent scherp (en meestal beter dan de tegenstander). Ik zie hem (denk ik) loeren op een zwartveldige loper. Helaas verrekent hij zich en staan we dus vlot met 1-0 achter.
Ik heb inmiddels de stelling geneutraliseerd en probeer mezelf wijs te maken dat ik kan schaken. Ik denk iets te overzien , de dame switcht opeens van kant en bedreigt h7. Ik denk even rekenen (niet als Volewijckers??) en speel f5. Gelukkig ziet mijn tegenstander niet wat de stokvis meteen ziet. En zijn voortzetting is niet optimaal, hij houdt druk of toch niet. Eigenlijk is via een omweg een draakachtige positie ontstaan. Tegengestelde rokades, open h-lijn, gepende witte koning op c1 en twee kanjers van lopers voor zwart. Zijn koning staat relatief gepend daar probeer ik iets mee, nameljk de c-lijn openen en daarna doet hij het voor mij prettige Kd1. Ik offer twee torens en pak daar een dame en een paard voor terug bij voortgaande aanval zet de tegenstander de klok stil … en dat pakt wonderwel goed uit, 1-1.
Frank stond goed maar staat nu minder beide 2 torens ongelijke lopers en minder pionnen voor Frank. Dick is in een hevig gevecht gewikkeld. Johan staat mogelijk iets beter. Bij de jarige Job aan bord 1 is er geen twijfel; die staat zeer goed tot gewonnen. Roger aan bord 2 heeft een NImzo Indier op het bord en denkt ruim na, lijkt iets beter te staan. Dick wint met een manoeuvre rond f2. 2-1! Tijn staat nu toch echt gewonnen.
Johan is weinig meer over te zeggen het kan alle kanten op. Rudolf krijgt een loperoffer op h7 om zijn oren. Vincent en ik kijken nog naar het directe tegenoffer met de dame op h4. Rudolf probeert d3 maar dat verliest na Tf1 vrij geruisloos. Frank weet de achterstand in pionnen goed te maken ruilt 1 toren en weet remise te houden. De jarige Job incasseert een vol punt. Zijn tegenstander is geheel bont en blauw gespeeld vrees ik, ik had niet graag op zijn stoel gezeten.
Roger heeft erg weinig tijd doet meerdere zetten voor de tijdcontrole met luttele seconden op de klok. De balans is nu dat na deze resultaten het 3,5-2,5 voor ons is. We denken dat een kleine zege een reële optie is. Johan’s partij lijkt nu slechter te staan al weet hij een duo op de damevleugel te creëren. Het duo van zijn tegenstander in het centrum lijkt zwaarder te wegen. De kansen blijven hier keren. Johan offert de kwaliteit om wat ruimte te krijgen zijn paard wordt actief.. de tegenstander ruilt het paard en versplintert de witte pionnen, eet het duo op. Een toreneindspel resteert. Dat is Johans favoriete kostje…
Roger heeft in gierende tijdnood een toreneindspel bereikt. Na diverse slagenwisselingen ontstaat een positie met allebei een toren en voor Roger ook nog een pion. De opponent maakt in deze te houden positie een fout en Roger bereikt de Vincura positie (en wint dus) Johan heeft intussen zijn a-pion naar voren gejaagd en het binnendringen van de zwarte koning verhinderd. Als een ware Houdini ontsnapt hij en maakt na het fraaie Tg8 het met mat af na een marathonpartij. Chapeau.
Al met al dus een grote zege al is het een uur lang erg spannend geweest. Aangezien de koploper punten morst kruipen we weer iets naar boven.
De verwachtingen waren niet hoog toen we afreisden naar Amsterdam Noord. Een blik op ratinglijst had ons bescheiden gemaakt. Meerdere 2000+ spelers, met als uitschieter Barry Brink, die 2352 achter zijn naam heeft. Maar toen de wedstrijdleider bij de start benadrukte dat het zaak voor de Volewijckers was om concurrent Laurierboom Gambiet bij te houden, toen kon ik niet nalaten hem van repliek te dienen. ‘Daar hebben wij geen boodschap aan’ riep ik onbezonnen, ‘wij hebben een heel andere agenda. Wij willen ons eerste matchpunt halen.’ Hij knikte, misschien heeft hij wel gelachen. Ik weet het niet meer.
Een eerste blik rond de borden om 21.00 uur stemde overigens niet vrolijk. Dick zijn dame aan het eerste bord was ingesloten en zou verloren gaan. Tijn stond op bord 2 tegen Barry al een kwaliteit achter. Maar niet getreurd, de verwachtingen was dat de punten niet van de topborden zouden komen.
Maar helaas, om 22.30 uur moest Tibo aan het zevende bord zijn tegenstander feliciteren. En ook Leon, aan bord 3 opgeofferd als kanonnenvoer, legde het loodje. Zelf had ik een gelijkstaande stelling tegen een tegenstander die langzaam in tijdnood begon te raken. Geheel tegen mijn gewoonte deed ik een tactisch remise bod. Omstandig ging Richard Lindeman bij de andere borden te rade of de Volewijckers zijn halfje konden missen. Dat kostte hem nog eens vier minuten bedenktijd. Zijn inschatting was dat een remise er wel vanaf kon en de handen werden geschud. Nu had ik tijd om de andere borden wat beter te volgen.
Tijn had spel en Dick leefde nog steeds. Voor de dame had hij een toren, een loper en twee pionnen gekregen. Langzaam werd de vijandelijke koning omsingeld. De vorst ging mat op h8. Casper stond goed en zorgde voor 2,5-2,5. Roland wilde intussen wanhopig weten of hij door moest spelen of remise kon pakken. Een echt antwoord kon ik hem niet geven. Rudolf stond een kwaliteit achter maar Roger Mehra was in vliegende tijdnood, meermalen wees de klok minder dan 5 seconden aan. Tijn had de kwaliteit zowaar teruggewonnen, maar zijn tegenstander was nog altijd Barry Brink. Toch berustte deze in herhaling van zetten: 3-3. Roland wist in een eindspel van toren en vier pionnen toch de overhand te krijgen: 3-4. Niet snel daarna waren de listigheden van Rudolf eindelijk opgebruikt. Maar de 4-4 eindstand werd door ons als een overwinning gevierd.
Zowaar hebben we de laatste plaats overgedaan aan Chaturanga. Dat team treffen we in de laatste ronde. Maar mij hoor je daar geen voorspelling over doen. Want als ik iets geleerd heb is dat je je niet voortijdig rijk moet rekenen.
De partij Enserink – Visschedijk in ronde 7 van mijn Tata Tienkamp. Wit heeft zojuist 19. Tbe1 gespeeld.De pion op a2 kan niet genomen worden door zwart. Helaas, ik was weer eens teveel bezig met aanvallende plannen en kreeg (natuurlijk) 19….Lh4 om mijn oren:
Ik sta al een pion achter en nu dreigt ook nog een kwaliteit verloren te gaan. De vraag is wederom: hoe redt wit zich hier?
Onze eigen Henk Enserink speelt momenteel de tienkamp in Wijk aan Zee. Afgelopen zaterdag speelde hij met wit tegen Henk van Lingen. Dit is de stand na de 21e zet van zwart, …Pe3.
Wat moet wit doen? A. Ingaan op het paardoffer? B. Kwaliteitsverlies voor lief nemen? C. Een goede verdediging vinden?
Op het Hoogoventoernooi ging alle aandacht uit naar Judith Polgar en haar zusters Sofia en Sonja, maar vooral en heel prominent aanwezig was hun vader Laslo. Vrouwenschaak was aardig en leuk dat ze meededen, maar volstrekt oninteressant.
Laslo Polgar was psycholoog en eigenwijs. Hij had drie dochters, die tot het huishouden later waren bestemd, zoals de gangbare opvatting toendertijd was. De vrouwen die op de straten in Amsterdam demonstreerden voor gelijke rechten hadden nog een lange weg te gaan.
Laslo vond dat genieën niet bestaan, maar worden gevormd en om dat te bewijzen trainde hij zijn drie dochter met schaaklessen, keihard en zonder ophouden. Zijn vrouw was lerares en moest hem daarin ondersteunen en haar baan opgeven.
Ik heb het uit zijn eigen mond gehoord, toen hij in Wijk aan Zee een lezing hield over zijn werk en trainingsmethode. Iedereen kan schaakkampioen worden. Niet te geloven. We zagen jaar in jaar uit de Russen winnen en wisten ook dat de schaakacademie in Moscou grote schakers opleverde. Onze eigen Giri is helemaal uit Nepal met zijn ouders naar Moscou gevlogen om daar naar de schaakacademie te gaan en wereldberoemd te worden.
De dertienjarige Judith Polgar hield ook een simultaan in het Max Euwecentrum. Heel Amsterdam liep uit voor haar. Als schaakjournalist voor radio AFM vroeg ik Laslo of ik zijn dochter een paar vragen mocht stellen, dat mocht niet. Ik zei dat wij geen geld hadden, toen mocht ik met tegenzin een vraag stellen. Geniet je van al die aandacht? ”Een beetje” zei Judith.
Voor onze laatste tegenstander in klasse 3B (er zijn maar vier deelnemende teams, dus wordt er een dubbele competitie gespeeld) moesten we naar Amstelveen. Een prachtige locatie. Doet een beetje denken aan Torendael, maar dan nog veel ruimer. En met gratis verse koffie (of thee) uit de automaat! Alfred kon niet, in zijn plaats werd frère Jan ingezet.
Vooraf snapte ik niet zo goed hoe andere teams erin slagen live op WhatsApp verslag te doen van hun wedstrijden. Je telefoon moet tijdens de partij toch uitstaan en steeds naar buiten lopen en je telefoon aan- en uitzetten kost toch onverantwoord veel tijd. Maar dat bleek in de praktijk erg mee te vallen: om 9:50 was ik (bord 5) de eerste verliezaar. Ik kon dus al snel melden dat Ron (2) en (misschien) Jos (7) op winst stonden en de rest in evenwicht.
Maar een kwartiertje later geeft Jan (6) zijn dame voor een toren en dus op: 2-0. En om half elf staat het zelfs 3-0: Jos geeft geen mat in twee maar verliest.
Hans (8) biedt remise aan: geaccepteerd. Om elf uur staat het 5-1: Captain Frank (3) heeft wat over het hoofd gezien en verliest dus ook maar Eugen (4) maakte een plusremise.
Tien minuten later bekroont Ron een prachtige aanval met mat! De partij vind je hieronder. Kopman Harrie heeft een pion minder en verliest de pionnenrace: 6-2.
Daarmee wordt niet het derde team van EsPion, maar het tweede team van de gevleugelde paarden koploper. Gelegenheid tot condoleren revanche is er op 17 april in de Gaaspstraat.
Natuurlijk hoef je mij niet op mijn woord te geloven. Voor een andere kijk op deze wedstrijd (met foto’s) ga je naar de website van de tegenstander.
Na twee corona-jaren was het gisteravond eindelijk weer zo ver. De traditionele wijnwedstrijd. Aan het begin van de avond koppelde datingbureau Dekker & Wieringa alle EsPionezen aan een partner waarmee de rest van de avond doorgebracht moest worden. Dat leverde soms mooie huwelijken op, maar ook relaties waarbij de onderlinge frustraties al snel hoog opliepen.
In vier rondes met steeds verschillende spelregels gingen de duo’s de strijd aan met elkaar. Aan het einde de avond bleken Boris en Rob v. Slooten samen met Roland en Tom met 3,5 uit 4 de sterkste duo’s. De verzorging van de inwendige mens door de speeltuinvereniging was uiteraard weer dik in orde.
Dingen zijn niet altijd zo mooi als ze er van buiten uitzien. Zo stond ik eens aan een poeltje in de buurt van Eisleben, de geboorteplaats van Martin Luther. Op het eerste gezicht een mooi plaatje. Vlak, helder water, licht strandje om de poel, iets verder wat struiken, nog verder populieren. Toen keek je iets beter. De poel was hartstikke dood. Het strandje ook. De struiken en bomen wat armetierig en zonder vogels… Wat bleek? Ongeveer een meter onder het wateroppervlak lag een dikke laag gips, tot op de bodem. In de DDR-tijd was de poel gebruikt als afvalput voor vervuild gips uit de kunstmestindustrie.
Een ander beeld dat minder florissant is dan het lijkt is Almere 2 – EsPion 4: 0-4 In volgorde van afloop:
Bord2: Jaap de Kreek – in zijn eigen woorden: Egbert Hulsman had er duidelijk zin in. Met wit sloeg hij al op de vijfde zet met z’n loper in op mijn f7. Ik had kennelijk te zwaar Thais getafeld en zette mijn koning opzij, waarna deze met gezwinde spoed naar b5 werd gejaagd. In een langdurige vlaag van verstandsverbijstering dacht ik dat ik het kon redden. Frits toonde me de naakte waarheid, Egbert hoefde het alleen nog maar af te ronden. Maar de dikke dame had nog niet gezongen en Egbert mistte vijf opeenvolgende onmisbare kansen. Zijn zestiende zet was ook voor mij een verrassing, een blijde. De deur werd zomaar open gezet, en in twee zetten en zonder enig weerwoord moest Egbert opgeven. ’t Was niet verdiend, maar wel lekker. Dit was het slot:
Bord 3: Peter Stolp – Peter ziet links van hem Jaap over het bord gejaagd worden en verwacht 1-0. Zelf geeft hij op zet 6 een volle loper weg. Zonder enige compensatie. Hij ziet 2-0 gloren, maar wil nog niet opgeven. Alles voor het team, tenslotte. Met de moed der wanhoop trekt hij ten strijde. Wint wat pionnen. Drie. En dan het stuk terug. Nu ziet hij dat Jaap ontsnapt met een 1 en rechts van hem op bord 4 een Almeers stuk in het doosje donderen. Dat alles geeft hem de moed voor een genadeloze afwikkeling. De zwarte koning wordt eerst op gejaagd en Peter offert een toren . Zwart moet nemen en gaat mat. 0-2.
Bord 4: Tom Kooij – Het is wederom TomTom net als tegen TOG. Nu is het Leijdekkers-Kooij. Afloop ook weer 0-1. Ik win vrij snel een stuk, maar kom erg gedrongen te staan en ik moet de ene rotzet na de andere doen.
Mijn tegenstander kan de druk niet vasthouden en ik kom een beetje los. Zelfs losbollig. Gevaarlijk maar (nog niet levensbedreigend). Ik verlies de a- en b- pionnen, maar weet de witte koning met tweepionnen op de damevleugel klem te zetten met behulp van 1 koninklijk gedekt paard (een merrie waarschijnlijk ). De torens en de lopers zijn al lang ten grave gedragen en ik sta glad gewonnen: ik heb f-, g- en h-pionnen tegen g2 en h2. De witte koning is gevangen de witte pionnen op a en b kunnen niet gezet worden.
Geen vuiltje aan de lucht. Ik moet een pion tot promotie brengen. Daartoe heb ik een ijzersterk plan. Chroomnikkelstaal. Jammer is alleen dat ik het ten niet uitvoer breng … Ik blunder driemaal achtereen en even later zit ik met Koning, Paard en Dame tegen Koning en TWEE dames. Ik heb wel initiatief en kan daarmee eeuwig schaak binnen halen . Maar nu is het de beurt aan mijn tegenstander om zijn hand te overspelen. In een poging om het eeuwig schaak te ontwijken, ontstaat een stelling waarin ik mat kan geven. Dat doe ik dan ook maar. 0-3.
Bord 1 Cor Bergveld – Cor is het langste bezig, heeft dan ook het kopbord, zonder ooit een bord voor zijn kop getoond te hebben… Spectaculair lijkt het niet, hoewel Cor langzaam maar evengoed zeker steeds iets beter komt te staan. Een zwart paard wordt naar h5 gedwongen. Na 15. … Lxd2 16xd2 staat het zo:
Zwart ziet zich gedwongen om f6 te spelen, dat is het begin van een genadeloos einde. Cor zegt later in de auto op de terugweg: “Het speelt wel wat rustiger als je weet dat het team 3-0 voor staat”. Op zet 21 wint Cor het eerste hout. De Pion op g6. Cor verhoogt de druk en dameruil is onvermijdelijk maar niet reddend. Nu gaat het als volgt:
Martin uit Almere ziet er met een pion en een loper minder geen heil meer in. 0-4
Ja, 0-4 het lijkt heel wat, maar de enige solide winst was die van Cor, dus onze laatste match van 2022 had zo maar in 3-1 kunnen eindigen. Toch: een knetterend uiteinde, dus op naar een vreedzaam, bescheiden en vreugdevol begin. Met de wijnwedstrijd.
Maandag 26 december is het Tweede kerstdag, dan zijn we dicht. Daarmee zit het schaakjaar 2022 voor EsPion er dus inmiddels op. Het jaar begon door een corona-lockdown nog wat voorzichtig via Lichess maar gelukkig kon er eind januari weer gespeeld worden in de Gaaspstraat. Een paar weken later vervielen zowat alle beperkende corona-maatregelen, waaronder de QR-check.
Er kon bijna een heel jaar ouderwets gespeeld worden. Zo werd het derde team kampioen, Constantijn legde beslag op het clubkampioenschap, Meindert en Raymond Dernier deelden de zomertitel en Dick kroonde zich tot de beste snelschaker.
2023 trappen we af met de wijnwedstrijd. Alle regels gaan overboord en we strijden voor de mooie flessen wijn. Uiteraard brengen we ook een toast uit op het nieuwe jaar!
Wijnwedstrijd Maandag 2 januari 2023 Aanvang 20u
Vanaf maandag 9 januari is er weer wekelijks een speelronde van de interne competitie.
KNSB op zaterdag: 17 december 2022: Zwart op Wit 1 – EsPion 1
In de kelder van spelletjes café 2 Klaveren ( bij oud-Es80-ers zeer bekend) begon de wedstrijd om 13.00 uur met de mededeling dat de tegenstander van uw verslaggever ziek was en dat er geen reserve kwam. (0-1).
De strijd aan de andere borden ontspon zich snel met een aangenomen dame gambiet op bord 1 bij Constantijn (wit): zijn tegenstanders poging om de gambietpion te dekken met b5 leidde al snel tot een zwakke zwarte damevleugel. Op bord 2 Vincent (zwart) met een Scandinaviër, er ontstond een witte geïsoleerde centrumpion. Die kun je pakken met zwart, maar het ziet er giftig uit. Op 3 begon Dick met zijn klassieke Engels een gedegen stelling te bouwen. Op 4 begon Henk (niet verassend) scherp met zwart aan de opening, maar kwam heel moeilijk te staan.
Op 5 had Johan (wit) na een b4 opening een mooi centrum in handen waarna zijn tegenstander tijdelijk een pion won. Johan kreeg de gelegenheid de zwarte stelling onder de voet te lopen, daarbij kon hij zijn tegenstanders dame bijna insluiten. Op 6 begon Pieter(zwart) met de Najdorf een degelijke defensie op te bouwen. Op 7 had Frank (wit) na de opening mooi loperspel maar door de penning van zijn paard op f3 dreigden er complicaties.
Na 2 uur spelen stond Constantijn gewonnen, Vincent een pion voor ( de pion was niet zo giftig), Dick heel goed, Henk leek de moeilijkheden overwonnen te hebben, Johan was bezig zijn tegenstander te slopen, Pieter stond een kwaliteit achter tegen loper+pion, Frank stond zeer goed, had de complicaties overwonnen en een veel beter eindspel over gehouden.
Uiteindelijk weet Constantijn de pluspion op de damevleugel in winst om te zetten; Vincent krijgt een aanval op de damevleugel tegen de lange witte rokade en er volgt een mataanval; Henk moet door een mindere pionnenstructuur in het eindspel toch de vlag strijken. Dick wint door de ijzersterke loper op b2 in een koningsaanval met een mooie combinatie(1-4). Frank wint door bij een aanval op de achterste lijn een stuk te winnen, kwestie van techniek, dat lukt: (1-5)
De laatste 2 potten (Johan en Pieter) kostten nog veel tijd. Pieter had het heel lang volgehouden met de kwal achter, maar de toren bleek toch te sterk: (2-5). Johan had in een woud van varianten ergens de winst gemist en zijn tegenstander beet zich vast in een venijnige verdediging: wat voor een punt had kunnen doorgaan werd een half punt: (2,5-5,5).
’t Was 28 november 2022. Aan de topborden scoorden de strijders van EsPion 4 beiden een nul. Borden 3 en 4 maakten het goed. Met twee Enen. Robert verdedigde het eerst bord. Dat deed hij joyeus, maar zijn opponent had het niet op zwarte pionnen. Of juist wel. Hij pikte ze in. Gevolg: Op een gegeven moment zei onze man: “Ja, vier pionnen is te veel en blies de aftocht. Eervol dat wel.
Jaap had inmiddels gewonnen. Volgens eigen zeggen begon hij met z’n favoriete opening: de Weiszviel met wit. “Tegenstander Klaas bracht zeven zetten lang de Slavische verdediging met zijvarianten. Daarna mocht ik drieëntwintig zetten lichte dreiginkjes doen. Op z’n dertigste zet vergreep Klaas zich aan zijn paard. Ik gaf een toren, kreeg een dame, Klaas kreeg schaak en de schrik van z’n avond. En dat alles in een zet. Met een “Doe maar een gewone Cola” beklaagde hij zich langdurig.
Naast mij was Peter sterk aan het spelen, maar ik zag geen directe winst, dus vond ik dat ik op winst moest spelen, terwijl remise eigenlijk voor de hand lag. Maar ja, Brederode en zo, ’t kan verkeren, een ongeluk zit in een klein hoekje, zolang er leven is er hoop… Het kleine hoekje bleek 34. Pd1 te zijn. Dat koste een stuk en mijn partij.
Peter had een miniem ruimtelijk voordeel, en trok heel bedachtzaam ten aanval. Langzaam maar zeker degradeerde hij de zwarte koning tot een kleinzoon van Karel de Grote, namelijk Karel de Kale, alle bescherming werd zorgvuldig gestript. Karel werd als Karel de Zwerver naar de lokale tram gejaagd (lijn 4). Peter gaf vanaf de eerste lijn een torenschaakje. Er zat voor wit niets anders op dan de dame voor een toren te geven. Peter verorberde vervolgens de rest van witte tegenstand.
Zo wisten bord 3 en 4 toch nog een gelijkspel uit het vuur te slepen nadat de topborden down waren gegaan.
Tom Kooij
Een uitgebreid verslag vanuit het andere perspectief is te vinden op de website van WSC: Klik!
(In de gedrukte versie lijkt de eerste Schwindle op pagina 17 wat extreme vormen aan te nemen. Dat klopt niet. De koning op e7 had een Dame moeten zijn.)
Op zondag 20 november organiseerde EsPion voor de 28e keer het Kees Besselink toernooi. Uiteraard was de openingszet 1.c4 weer verplicht. De 45 deelnemers werden verdeeld over twee groepen en gingen in zeven rondes rapid de strijd met elkaar aan.
Ratingfavoriet Dimitri Reinderman maakte de verwachtingen volledig waar. Hij won zijn eerste zes partijen om zich via een remise in de slotronde te verzekeren van de toernooiwinst. Rembrandt Bruil werd tweede, Aran Köhler en Manuel Bosboom deelden de derde plek.
In de B-groep stond er geen maat op Levente Vervoort. Hij won al zijn zeven partijen overtuigend. Daarachter vond een felle strijd plaats om de overige enveloppen. EsPionezen Raymond Dernier (tweede) en Pieter Kok (derde) legden hier beslag op.
Meer foto’s, de gedetailleerde uitslagen en de eindstanden vind je hier.
Toernooiwinnaar Dimitri Reinderman neemt het op tegen Manuel Bosboom
