Naar aanleiding van het verschijnen van ons periodiek een enkele opmerking.
Om te beginnen mijn complimenten voor deze mooie ‘krant’. Qua uitvoering als -zeker dit keer- ook inhoud.
Overigens, er is een band die ook tobte met de naam en uiteindelijk besloot als Band Zonder Naam door het leven te gaan. Dat werd en is nog altijd een groot succes!
De mededelingen van het bestuur laten zien dat we van hen veel kunnen verwachten. Ik kijk uit naar de uitvoering van al die acties.
Een kleine correctie geldt het feest op 30 mei en wel wat betreft de voorstelling van de ‘organisatie’, die staat niet alfabetisch en dat zou gelijk mooi passen bij wie de originele initiatiefnemer is en bij slagen alle credits verdiend (Peter). Dat ik als eerste wordt genoemd streelt m’n ijdelheid, dat wel.
Dan Marcel met zijn biografie. Daar heb ik veel plezier aan beleefd. Dat hij een ledenvergadering wil organiseren om de koopavond te verplaatsen lijkt me helaas een zinloze onderneming. Maar verder zijn de beschrijvingen die van een liefhebber. Welkom. Dat hij mijn niet promoveren aan wat niet geheel juiste omstandigheden wijt doet niet ter zake. Hij heeft spijt, dat vind ik voldoende. Ik merkte ook dat zijn bijdrage net te kort is om zijn verlies in onze onderlinge partij ruim van commentaar te voorzien. Zal ik op mijn beurt maar sorry zeggen. En, achteraf, inderdaad jammer dat je niet van Bram hebt gewonnen, dat gaat vast nog gebeuren, hoewel Bram niet voor niets promoveerde.
Dat ik een gehaaste lezer ben bleek wel uit het partijverslag van Martha versus Frans. Lange tijd meende ik dat ‘onze’ Frans door Martha op remise werd gehouden. Een opmerking als ‘Zwart wilde geen spelbreker zijn en gaf zijn voordeel vriendelijk weg’ is ook nog eens van toepassing op Frans. Bij nadere lezing begreep ik hoe de vork in de steel stak. De prestatie is er niet minder om!
Over die verloren zoon, David, nog even dit: het is een weglopertje! Sinds de oprichting van Es ’80 is hij vaak afwezig geweest en telkens binnengehaald als de verloren zoon. Dat moet goed voelen. Terecht.
Dan nog even de remise regel. Wat een handzaam stuk van Harrie. Die zal ik in de toekomst eens flink vaak van zijn bord rukken. Helaas begrijp ik dat er toch weer veel varianten zijn. Misschien de RRB maar als verplicht invoeren bij ons?
Ik heb de editorial niet echt kunnen vinden dus richt ik me maar tot Jaap en Tom en tref daarbij de roos als ik hen bedank voor deze uitgave. Ik hoop daar nog vaak een nieuwe van in handen te krijgen.
Die man schrijft alleen maar over zichzelf, kan niemand hem tegenhouden oftewel: kan er nu gereageerd worden of werkt die functie nog niet?
Jij je zin, Robbie Es! Ik had jouw overwinning op mij, ongetwijfeld een hoogtepunt in je niet al te korte schaakcarrière, uitgebreid willen beschrijven in de zomereditie van ons BZN (Blad Zonder Naam). Maar geduld is niet jouw sterkste eigenschap. Goed lezen ook niet, maar dit terzijde. Komt-ie dan:
Wit: Robbie Es
Zwart: Marcel Kusse
Voorjaarscompetitie EsPion 2015, 5 maart 2015
1. e4, c5
2. d4
Het Sodom- en Gomorragambiet. Hoe durf je, Robbie Es!
2. …, cxd4
3. c3, dxc3
4. Pxc3, e6
5. Pf3, Lb4
6. Lc4
Ook goed is 6. Dd4, waarop kan volgen: 6. …, Lxc3+, 7. Dxc3, Pf6, 8. Lg5, met goede compensatie voor de geofferde pion. Mijn computertje geeft de terugtocht 6. …, Lf8 als beste optie voor zwart. Voor zover ik kan nagaan is dit idee niet eerder beproefd, maar er zit wat in. Zwart behoudt het loperpaar en kan op de volgende zet met 7. …, Pc6 een tempo terugwinnen.
6. …, Lxc3+
7. bxc3
Tot nu toe volgen we een partij Jakobsen-Jensen (wie?) uit de Arctic Chess Challenge van 2007. De zwartspeler vervolgde hier met 7. …, Pc6, en, hoewel wit gaandeweg steeds beter kwam te staan, eindigde die partij in remise. Ik kom met een verfrissend nieuwtje:
7. …, b6!
8. O-O, La6
9. De2, Dc8
Misschien wil ik het hier iets te mooi doen. Eenvoudiger was 9. …, Lxc4, 10. Dxc4, Pe7.
10. Pd2!
Toegegeven, die Robbie Es doet af en toe beste goeie zetten. Nu is nemen op c4 niet zo aantrekkelijk meer wegens 11. Pxc4 met de dreiging 12. Pd6(+).
10. …, Pe7
11. La3, b5!
Zwart moet zijn pluspion teruggeven om zijn ontwikkeling te kunnen vervolgen. Omdat nemen op c4 niet meer gaat moet het paard op b8 de loper op a6 blijven dekken en blijft de toren op a8 opgesloten. Met de tekstzet bereikt zwart dat de lopers van de witte velden geruild worden, zodat het zwarte paard van b8 naar c6 kan springen en het zijn soortgenoot op e7 kan dekken, waarna de korte rokade mogelijk wordt. Ging het maar zo gemakkelijk…
12. Lxb5, Lxb5
13. Dxb5, Da6
14. Dc5?!
Hoewel deze zet de witte winst inluidt, was 14. c4 beter geweest. Na 14. …, Dxb5, 15. cxb5 kunnen de zwarte stukken nog steeds geen vin verroeren. Na de tekstzet had zwart het hierboven beschreven plan dat begon met 11. …, b5 kunnen voltooien.
14. …, d6??
Alle 13 goed, maar zet 14 is een zeperd. Ik weet nog steeds niet waarom ik niet gewoon vervolgde met 14. …, Pbc6, gevolgd door de korte rokade. Roland Wastiaux suggereerde dat ik wellicht dacht dat de korte rokade na Pbc6 niet kon, omdat het paard op e7 dan dubbel aangevallen zou staan. Dat zal het wel geweest zijn. Hoe het ook zij, ik dacht dat 14. …, Pbc6 niet ging en zag mij genoodzaakt nog een pion te geven.
15. Dxd6, Dxd6
16. Lxc5
Naast een ruime voorsprong in ontwikkeling heeft wit nu ook een pion meer. In hogere zin staat hij ongetwijfeld gewonnen. Maar ik maak het hem in het vervolg wel erg gemakkelijk.
16. …, Ke7
Robbie vond dat ik hier al 16. …Pbc6 had moeten spelen, maar volgens mijn computer is het op de volgende zet ook nog mogelijk.
17. e5, Tc8??
Maar dit is echt fout. Ik dacht nog tijd te hebben de witte pion op c3 aan te vallen, maar wits volgende zet deed mij wreed ontwaken uit mijn droom:
18. Tab1!
Dreigt 19. Tb7+ en het paard op e7 gaat eraan.
18. …, Pf5
19. Tb7+, Kc6
Objectief gezien is 19. …, Ke8 beter, maar dat biedt zwart geen enkel perspectief op tegenspel.
20. Txf7, Pxd6
21. exd6, Kxd6
22. Td1, Tc7
In de hoop dat wit 23. Txc7 zou spelen, maar Robbie Es is geen Frans die zijn voordeel vriendelijk teruggeeft.
23. Pe4
Zwart geeft het op. Zijn toren op c7 gaat eraan of hij gaat mat. Bijvoorbeeld: 23. …, Kc6, 24. Td6+, Kb7, 27. Pc5+, Kc8, 28. Tf8 mat.
Of dit al niet genoeg was, vond meneer Es het ook nodig mij hierna tot 3 keer toe van het bord te vluggeren. Gelukkig mocht ik tussendoor ook een keer vluggeren tegen de immer vriendelijke Frans, die zich gewillig mat liet zetten, zodat ik toch nog enigszins opgewekt het speellokaal kon verlaten.
Tevreden nu, Robbie Es? Dan wil ik verder nooit meer iets horen over deze partij!
Oei, oei. Niet gedacht dat iemand die partij van Robbie Es en mij daadwerkelijk zou naspelen, maar dat was buiten Webmaster Mick gerekend. En nu moet ik dus twee fouten corrigeren: zet 16 van wit moet zijn Lxd6, en het antwoord van zwart Kd7. Excuus en bedankt, Webmaster!
Dat handzame stuk van Harrie is toch niet zo goed gelezen.
Afgelopen donderdag zag ik net zo’n stelling bij Klaas Been tegen Roland Wastiaux. Ging ook niet helemaal goed, terwijl Roland gewoon remise had kunnen claimen. Ik denk dan toch dat er in tijdnood teveel spanning is.